Flunaryzyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flunaryzyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C26H26F2N2

Masa molowa

404,49 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

52468-60-7
30484-77-6 (dichlorowodorek)

PubChem

941361

DrugBank

DB04841

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N07 CA03

Flunaryzyna (łac. Flunarizinum) – antagonista kanału wapniowego, pochodna cynaryzyny. Blokuje działanie histaminy, silnie i długotrwale znosi skurcz i zwężenie drobnych naczyń.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

  • nadwrażliwość na lek
  • zaburzenia czynności wątroby lub nerek
  • choroba Parkinsona
  • depresja
  • objawy pozapiramidowe
  • niektóre choroby neurologiczne

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

  • bóle brzucha
  • nudności
  • wymioty
  • biegunka
  • zaparcia
  • wzrost masy ciała
  • osłabienie
  • uczucie zmęczenia
  • bezsenność
  • nadmierne pobudzenie
  • drgawki
  • bóle i zawroty głowy
  • objawy depresji

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

  • Flunarizinum – tabletki 0,005 g

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Doustnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Zwykle u osób dorosłych z migreną lub zawrotami głowy 10 mg na dobę w jednej dawce.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Nie zaleca się stosowania leku u kobiet karmiących piersią. W czasie przyjmowania flunaryzyny nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych oraz obsługiwać maszyn.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X