Focke-Achgelis Fa 269
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
mieszana |
| Załoga |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 × silnik gwiazdowy BMW 801 |
| Moc |
1800 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10 m |
| Długość |
8,94 m |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
560–600 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 × działka kalibru 30 mm MK 108 | |
Focke-Achgelis Fa 269 – niezrealizowany projekt niemieckiego zmiennowirnikowca charakteryzującego się właściwościami pionowego startu i lądowania konstrukcji Heinricha Focke.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prace nad maszyną skupiającej w sobie cechy nowatorskich w owym okresie śmigłowców, czyli pionowy start i lądowanie oraz klasycznych samolotów z ich prędkością i zasięgiem rozpoczęły się w firmie Focke-Achgelis w 1941 roku. Nowy samolot miał pełnić rolę myśliwca obrony lokalnej a dzięki pionowemu startowi i lądowaniu nie musiał korzystać z rozbudowanych baz lotniczych i pasów startowych, narażonych na bombardowania aliantów. Wytwórnia Focke-Achgelis była jedyną firmą w Niemczech posiadającą doświadczenie w budowaniu konstrukcji startujących i lądujących pionowo. W 1943 roku zakończono prace projektowe i przystąpiono do budowy prototypu. Pełnoskalowy, drewniany model samolotu posłużył do badań przyjętego układu konstrukcyjnego w tunelu aerodynamicznym. Niestety dla projektu pogarszająca się sytuacja na frontach II wojny światowej i rosnące straty Luftwaffe w ludziach i sprzęcie dały pierwszeństwo przede wszystkim klasycznym i sprawdzonym samolotom myśliwskim. Tym samym w 1944 roku cały projekt został zakończony. Dokumentacja techniczna samolotu jak i nieukończony prototyp zostały zniszczone podczas alianckiego bombardowania.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Fa 269 miał być jednomiejscowym, wolnonośnym średniopłatem o mieszanej konstrukcji. Usterzenie klasyczne wolnonośne. Gwiazdowy silnik BMW 801 umieszczony miał być centralnie w kadłubie za kabiną pilota. Nad silnikiem zainstalowano chłodnice. Za pomocą układu przekładni i wałów silnik napędzać miał dwa trójłopatowe, pchające śmigłowirniki. Umieszczono je w niewielkich gondolach znajdujących się na skrzydłach w około 2/3 rozpiętości licząc od kadłuba. Śmigłowirniki miały mieć możliwość obracania się o 85° generując podczas startu i lądowania ciąg skierowany pionowo w dół, a w przypadku lotu klasycznego obracane były do pozycji poziomej pełniąc rolę klasycznych śmigieł pchających. Skrzydła o prostokątnym obrysie i niewielkim skosie. Tuż przy kadłubie na krawędzi natarcia znajdowały się wloty powietrza do silnika. Kabina pilota umieszczona w dziobie samolotu z bogatym oszkleniem. Podwozie chowane, trójpodporowe z tylnym podparciem. Aby zapewnić odpowiednio dużo miejsca dla pracujących śmigłowirników, odwróconych pionowo do dołu, wszystkie koła umieszczono na długich goleniach. Z przodu samolotu, pod kabiną pilota, znajdować się miały dwa działka kalibru 30 mm MK 108.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Witkowski: Rotorcraft of the Third Reich. Sandomierz: STRATUS s.c., 2007, s. 68. ISBN 978-83-89450-43-2.
| Samoloty myśliwskie | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Samoloty bombowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Wodnosamoloty i łodzie latające | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty rozpoznawcze | |||||||||||||||||||||||||||
| Szybowce i samoloty transportowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty szkolne, łącznikowe i kurierskie | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty szturmowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Śmigłowce i wiatrakowce | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty doświadczalne i inne | |||||||||||||||||||||||||||
| Prototypy i projekty |
|
