Kajgulik pręgowany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Foka pręgowana)
Kajgulik pręgowany
Histriophoca fasciata[1]
(E.A.W. Zimmermann, 1783)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Parvordo

płetwonogie

Rodzina

fokowate

Rodzaj

kajgulik

Gatunek

kajgulik pręgowany

Synonimy
  • Phoca fasciata E.A.W. Zimmermann, 1783[2]
  • Phoca equestris Pallas, 1811[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Kajgulik pręgowany[5], kajgulik[6][a], foka pręgowana[6] (Histriophoca fasciata) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny fokowatych (Phocidae).

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1783 roku niemiecki zoolog Eberhard August Wilhelm von Zimmermann nadając mu nazwę Phoca fasciata[2]. Holotyp pochodził z Wysp Kurylskich, w Rosji[7]. Jedyny żyjący współcześnie przedstawiciel rodzaju kajgulik[5] (Histriophoca)[7][8][9].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[9].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Histriophoca: łac. histrio, histrionis „arlekin, aktor”; rodzaj Phoca Linnaeus, 1758 (foka)[3].
  • fasciata: łac. fasciatus „w paski, paskowany”, od fascia „pasek, taśma”[10].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Kajgulik pręgowany występuje w wodach Morza Wschodniosyberyjskiego, Morza Czukockiego, zachodniej części Morza Beauforta i Morza Beringa, oraz Morza Ochockiego i północnego Oceanu Spokojnego na wysokich szerokościach geograficznych, od Hokkaido i północnego Morza Japońskiego po Alaskę<[9].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała około 150–175 cm; masa ciała 70–110 kg[8]. Noworodki osiągają długość około 90 cm i ciężar około 10 kg[8]. Ciemnobrązowa sierść w biało-żółte pasy. Młode rodzą się całkiem białe.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Żyje pojedynczo lub w małych stadach. Żywi się rybami i głowonogami.

Status zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (ang. least concern „najmniejszej troski”)[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazwa kajgulik używana jest również w odniesieniu do rodzaju Histriophoca.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Histriophoca fasciata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b E.A.W. von Zimmermann: Geographische Geschichte des Menschen und der allgemein verbreiteten vierfüßigen Thiere: nebst einer hieher gehörigen Zoologischen Weltcharte. Dritter Band: Mit einer hiezu gehörigen Zoologischen Weltcharte. T. 3. Leipzig: Weygand, 1783, s. 277. (niem.).
  3. a b P.S. Pallas: Zoographia Rosso-Asiatica: sistens omnium animalium in extenso Imperio Rossico, et adjacentibus maribus observatorum recensionem, domicilia, mores et descriptiones, anatomen atque icones plurimorum. T. 1. Petropoli: Ex Officina caes. Academiae Scientiarum, 1811, s. 111. (łac.).
  4. a b L. Lowry, Histriophoca fasciata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2022-1 [dostęp 2022-08-17] (ang.).
  5. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 153. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b K. Kowalski (red.), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska & L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 122, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
  7. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Histriophoca fasciata. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-08-17].
  8. a b c B. Stewart: Family Phocidae (Earless Seals). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 4: Sea Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2014, s. 179. ISBN 978-84-96553-93-4. (ang.).
  9. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 446. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  10. fasciata, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-08-17] (ang.).