Formacje Bojowo-Milicyjne Polskich Socjalistów
| FBM PS | |
| Państwo | |
|---|---|
| Historia | |
| Data sformowania | |
| Data rozformowania | |
| Pierwszy dowódca | |
| Dane podstawowe | |
| Podporządkowanie | |
Formacje Bojowo-Milicyjne Polskich Socjalistów (FBM PS) – organizacja wojskowa Polskich Socjalistów wzorowana na austriackim Schutzbundzie.
Organizacja[edytuj | edytuj kod]
Założona 1 września 1941, wraz z powstaniej organizacji Polskich Socjalistów[1]. Komendantem był Leszek Raabe ps. Marek, zastępcą Jan Mulak ps. Franciszek, szefem sztabu Zdzisław Einfeld ps. Robert. Członkami Komendy byli: Władysław Jagiełło, Jan Kornacki, Wacław Jurczak (z Łodzi od 1942).
W zakresie sabotażu i dywersji utworzono Wydział Sabotażu współdziałający z Kedywem AK, którym kierowali Tadeusz Koral i Włodzimierz Kaczanowski. Wydziałem wywiadu kierował Kazimierz Cetnarowicz. Formacje w listopadzie 1942 zgłosiły chęć podporządkowania się Armii Krajowej, jednak nie doszło do włączenia na skutek nieufności dowództwa AK spowodowanego atakami prasowymi Polskich Socjalistów na zasady funkcjonowania konspiracyjnego wojska. W maju 1942 oddziały dokonały zamachu na kasyno gry w Warszawie.
W marcu 1943 wraz z przejściem części członków organizacji Polscy Socjaliści do PPS-WRN doszło do przekształcenia większości organizacji na bazie Wydziału Sabotażu w Socjalistyczną Organizację Bojową (grupa Raabego). Pozostali utworzyli Milicję Ludową Robotniczej Partii Polskich Socjalistów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Piotr Matusak, Ruch oporu w Polsce, 1939-1945, Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 167, ISBN 978-83-03-02141-0.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Dunin-Wąsowicz: Polski ruch socjalistyczny 1939-1945, Instytut historii PAN, Warszawa 1993, ISBN 83-900846-6-X.
- Jan Tomicki, Polska Partia Socjalistyczna 1892 – 1948, Warszawa: „Książka i Wiedza”, 1983, ISBN 83-05-11099-0, OCLC 830212116.
- Polska Partia Socjalistyczna w latach wojny i okupacji 1939-1945. Księga wspomnień. Aneks, Warszawa 1994, ISBN 83-85618-15-5.