Grand Prix Holandii 1980

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Holandii 1980
Grote Prijs van Nederland
11. wyścig z 14 w sezonie
339. Grand Prix Formuły 1
Tor Circuit Park Zandvoort
Holandia Circuit Park Zandvoort
Data

31 sierpnia 1980

Trasa
Liczba okrążeń

72

Długość okrążenia

4,252 km

Dystans

306,144 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

28 kierowców

Zakwalifikowało się

25 kierowców

Ukończyło wyścig

11 kierowców

Wyniki
Pole position

René Arnoux
(1:17,44, Renault)

Zwycięzca

Nelson Piquet
(1:38:13,83, Brabham)

Najszybsze
okrążenie

René Arnoux
(1:19,35, Renault)

11. Grand Prix w sezonie 1980
Poprzednie

Grand Prix Austrii

Następne

Grand Prix Włoch

Grand Prix Holandii
1979 1980 1981

Grand Prix Holandii 1980 (oryg. Grote Prijs van Nederland) – 11. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1980, która odbyła się 31 sierpnia 1980, po raz 25. na torze Zandvoort.

27. Grand Prix Holandii, 25. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Kierowcy po starcie wyścigu
Poz Nr Kierowca konstruktor Okrążenie Czas/Powód n.u Poz. start. Punkty
1 5 Brazylia Nelson Piquet Brabham-Ford 72 1:38:13.830 5 9
2 16 Francja René Arnoux Renault 72 +0:12,930 1 6
3 26 Francja Jacques Laffite Ligier-Ford 72 +0:13,430 6 4
4 28 Argentyna Carlos Reutemann Williams-Ford 72 +0:15.290 3 3
5 3 Francja Jean-Pierre Jarier Tyrrell-Ford 72 +1:00.020 17 2
6 8 Francja Alain Prost McLaren-Ford 72 +1:22.620 18 1
7 2 Kanada Gilles Villeneuve Ferrari 71 +1 okr. 7
8 11 Stany Zjednoczone Mario Andretti Lotus-Ford 70 brak paliwa 10
9 1 Jody Scheckter Ferrari 70 +2 okr. 12
10 9 Szwajcaria Marc Surer ATS-Ford 69 +3 okr. 20
11 27 Australia Alan Jones Williams-Ford 69 +3 okr. 4
Niesklasyfikowani
NU 4 Irlandia Derek Daly Tyrrell-Ford 60 hamulce 23
NU 23 Włochy Bruno Giacomelli Alfa Romeo 58 wypadek 8
NU 31 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Osella-Ford 38 silnik 19
NU 29 Włochy Riccardo Patrese Arrows-Ford 29 silnik 14
NU 15 Francja Jean-Pierre Jabouille Renault 23 prowadzenie bolidu 2
NU 22 Włochy Vittorio Brambilla Alfa Romeo 21 kolizja z Leesem 22
NU 41 Wielka Brytania Geoff Lees Ensign-Ford 21 kolizja z Brambillą 24
NU 7 Wielka Brytania John Watson McLaren-Ford 18 silnik 9
NU 20 Brazylia Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 16 hamulce 21
NU 43 Wielka Brytania Nigel Mansell Lotus-Ford 15 hamulce 16
NU 12 Włochy Elio de Angelis Lotus-Ford 2 kolizja z Pironim 11
NU 25 Francja Didier Pironi Ligier-Ford 2 kolizja z de Angelisem 15
NU 6 Meksyk Hector Rebaque Brabham-Ford 1 skrzynia biegów 13
Nie wystartowali / nie dopuszczeni do ponownego startu
NS 30 Niemcy Jochen Mass Arrows-Ford 0 kierowca kontuzowany + 72 okr.
Nie zakwalifikowali się
NZ 50 Wielka Brytania Rupert Keegan Williams-Ford
NZ 14 Holandia Jan Lammers Ensign-Ford
NZ 30 Nowa Zelandia Mike Thackwell Arrows-Ford
NZ 21 Finlandia Keke Rosberg Fittipaldi-Ford

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]