Formuła 4 BRDC Sezon 2013

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2013 Mistrzostw Formuły 4 BRDC
Inauguracja

27 kwietnia

Zakończenie

29 września

Liczba wyścigów

24

Mistrzowie
Kierowcy

Jake Hughes

Następny sezon

Sezon 2013 Formuły 4 BRDC – pierwszy sezon Formuły 4 BRDC.

Mistrzem serii został Jake Hughes startujący w zespole Lanan Racing.

Samochód[edytuj | edytuj kod]

W sezonie stosowane były identyczne samochody, zbudowane przez Ralph Firman Racing modele MSV F4-013. Samochody zostały zaprojektowane z uwzględnieniem współczesnej technologii i spełniały standardy bezpieczeństwa zgodnie z artykułem 277 standardów bezpieczeństwa FIA[1].

Samochody zostały zbudowane wokół kratownicy przestrzennej z założeniem wytrzymałości, niskich kosztów i łatwości naprawy[2]. Przednie i tylne struktury uderzeniowe zostały wykonane z włókna węglowego, a sekcje boczne Diolen zostały wzmocnione[1]. Przednie koła miały średnicę 8 cali, a tylne – 10. Opony zostały dostarczone przez Yokohamę[1]. Czterotłoczkowe hamulce zostały wyprodukowane przez AP Racing[3].

Na zawieszenie składały się podwójne wahacze, popychacze, stabilizatory poprzeczne i amortyzatory Bilstein[4].

Silnik o pojemności dwóch litrów i mocy 185 KM został wyprodukowany przez Duratec, a system zarządzania silnikiem – przez Coswortha[1]. Sześciobiegowa półautomatyczna skrzynia biegów została wyprodukowana przez Sadev[1]. Spiekowe sprzęgło wyprodukowała firma AP Racing[5].

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Źródło: formula4.com[6]

Zespół Nr Kierowcy Rundy
Douglas Motorsport 2 Polska Małgorzata Rdest 1–8
3 Wielka Brytania Sennan Fielding 1–3
Team KBS 4 Wielka Brytania James Fletcher 2–8
27 Stany Zjednoczone Falco Wauer 1–5
HHC Motorsport 5 Południowa Afryka Raoul Hyman 1–8
20 Brazylia Gustavo Lima 1–8
55 Wielka Brytania Charlie Robertson 1–8
Sean Walkinshaw Racing 6 Wielka Brytania Matthew Graham 1–8
23 Zou Sirui 1–3, 5–7
66 Wielka Brytania Jack Barlow 1–8
Lanan Racing 7 Wielka Brytania Jake Hughes 1–8
8 Wielka Brytania Daniel Headlam 1–8
14 Wielka Brytania Jake Dalton 7–8
Chris Dittmann Racing 10 Irlandia Dylon Phibbs 2
11 Wielka Brytania Luke Williams 2, 4–5
17 Wielka Brytania Max Cornelius 8
MGR Motorsport 12 Brazylia Pietro Fittipaldi 1–3, 5–7
13 Meksyk Diego Menchaca 1–8
14 Wielka Brytania Jake Dalton 1–6
15 Wielka Brytania Matt Mason 7–8
prywatny 22 Wielka Brytania James Greenway 1–8
Hillspeed 25 Wielka Brytania Struan Moore 1–8
31 Wielka Brytania Seb Morris 1–8
72 Malezja Rahul Raj Mayer 1–8
Motionsport 32 Wielka Brytania Ross Gunn 1–6
33 Wielka Brytania Ben Gower 4
34 Wielka Brytania Pete Storey 4
77 Wielka Brytania Simon Rudd 1–3
MattRBellRacing Team E-Lites 53 Wielka Brytania Matt Bell 1–8

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Źródło: formula4.com[7]
Mistrzostwa liczyły osiem weekendów wyścigowych[8]. Podczas każdego były rozgrywane trzy dwudziestominutowe wyścigi poprzedzone jedną dwudziestominutową sesją kwalifikacyjną[2]. Niektóre eliminacje towarzyszyły zawodom Formuły 3, GT lub DTM[8]. Punktowanych było pierwszych 20 miejsc, a zwycięzca otrzymywał 30 punktów[2].

Runda Data Tor Pole position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły)
1 W1 27–28 kwietnia Wielka Brytania Silverstone GP Wielka Brytania Jake Hughes[9] Wielka Brytania Matt Bell[10] Wielka Brytania Matt Bell[10] MattRBellRacing Team E-Lites[10]
W2 Wielka Brytania Matthew Graham[11] Wielka Brytania Jack Barlow[11] Sean Walkinshaw Racing[11]
W3 Wielka Brytania Seb Morris[12] Wielka Brytania Jake Dalton[12] MGR Motorsport[12]
2 W1 18-19 maja Wielka Brytania Brands Hatch Indy Wielka Brytania Jake Dalton[13] Wielka Brytania Charlie Robertson[14] Wielka Brytania Jake Dalton[14] MGR Motorsport[14]
W2 Wielka Brytania Charlie Robertson[15] Wielka Brytania Matt Bell[15] MattRBellRacing Team E-Lites[15]
W3 Wielka Brytania Charlie Robertson[16] Wielka Brytania Charlie Robertson[16] HHC Motorsport[16]
3 W1 15–16 czerwca Wielka Brytania Snetterton 300 Wielka Brytania Jake Dalton[17] Wielka Brytania Charlie Robertson[18] Wielka Brytania James Fletcher[18] Team KBS[18]
W2 Wielka Brytania Jake Hughes[19] Wielka Brytania Struan Moore[19] Hillspeed[19]
W3 Wielka Brytania Jake Hughes[20] Wielka Brytania Jake Hughes[20] Lanan Racing[20]
4 W1 6 lipca Wielka Brytania Oulton Park Wielka Brytania Jack Barlow[21] Wielka Brytania Ross Gunn[22] Wielka Brytania Jack Barlow[22] Sean Walkinshaw Racing[22]
W2 Wielka Brytania Charlie Robertson[23] Wielka Brytania Matt Bell[23] MattRBellRacing Team E-Lites[23]
W3 Wielka Brytania Jake Hughes[24] Wielka Brytania Ross Gunn[24] Motionsport[24]
5 W1 27–28 lipca Wielka Brytania Brands Hatch GP Wielka Brytania Jake Hughes[25] Wielka Brytania Jake Hughes[26] Brazylia Pietro Fittipaldi[26] MGR Motorsport[26]
W2 Wielka Brytania Jake Dalton[27] Wielka Brytania Matthew Graham[27] Sean Walkinshaw Racing[27]
W3 Brazylia Pietro Fittipaldi[28] Wielka Brytania Jake Hughes[28] Lanan Racing[28]
6 W1 17–18 sierpnia Wielka Brytania Silverstone GP Wielka Brytania Matthew Graham[29] Wielka Brytania Jake Hughes[29] Wielka Brytania Matthew Graham[29] Sean Walkinshaw Racing[29]
W2 Wielka Brytania James Greenway[30] Wielka Brytania Ross Gunn[30] Motionsport[30]
W3 Wielka Brytania Jake Hughes[31] Wielka Brytania Jake Hughes[31] Lanan Racing[31]
7 W1 7–8 września Wielka Brytania Snetterton 300 Wielka Brytania Jake Hughes[32] Wielka Brytania James Fletcher[33] Wielka Brytania Jake Dalton[33] Lanan Racing[33]
W2 Wielka Brytania James Fletcher[34] Wielka Brytania Seb Morris[34] Hillspeed[34]
W3 Wielka Brytania James Fletcher[35] Wielka Brytania James Fletcher[35] Team KBS[35]
8 W1 28–29 września Wielka Brytania Donington Park GP Wielka Brytania Jake Hughes[36] Wielka Brytania Charlie Robertson[37] Wielka Brytania Jake Hughes[37] Lanan Racing[37]
W2 Wielka Brytania Charlie Robertson[38] Wielka Brytania Charlie Robertson[38] HHC Motorsport[38]
W3 Wielka Brytania Matt Mason[39] Wielka Brytania Charlie Robertson[39] HHC Motorsport[39]

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Punktacja
[40] 		1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
30 25 20 18 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
Poz. Kierowca Zespół SIL BRH SNE OUL BRH SIL SNE DON Punkty
1 Wielka Brytania Jake Hughes Lanan Racing 2 5 NU 6 4 11 10 6 1 2 6 2 4 4 1 2 9 1 3 2 8 1 6 4 450
2 Wielka Brytania Charlie Robertson HHC Motorsport 5 7 4 2 3 1 2 5 DK NU 14 3 3 18 NU 3 4 5 4 4 5 4 1 1 398
3 Wielka Brytania Seb Morris Hillspeed 3 2 2 9 NU 13 3 4 4 3 4 7 2 6 4 6 7 3 7 NU 2 3 8 10 380
4 Wielka Brytania Matthew Graham Sean Walkinshaw Racing 9 6 3 4 7 4 19 11 6 NU 6 7 1 3 1 5 2 5 3 6 2 10 7 376
5 Wielka Brytania Jake Dalton MGR Motorsport / Lanan Racing 4 3 1 1 5 2 NU 19 3 7 2 9 6 5 15 NU 6 13 1 NU 4 9 5 2 371
6 Wielka Brytania Jack Barlow Sean Walkinshaw Racing 6 1 6 10 12 10 17 10 7 1 7 4 5 2 6 4 2 4 8 1 12 13 14 NU 362
7 Południowa Afryka Raoul Hyman HHC Motorsport NU 12 11 18 13 3 4 2 DK 5 3 5 8 3 10 7 10 6 15 10 15 10 7 5 290
8 Wielka Brytania Matt Bell MattRBellRacing Team E-Lites 1 4 5 8 1 7 8 NU 8 1 11 10 NU 12 9 15 12 NU 15 7 11 11 8 288
9 Wielka Brytania Struan Moore Hillspeed 7 8 NU 12 NU NU 9 1 8 15 10 19 11 9 11 11 8 7 2 NU 3 8 2 9 275
10 Meksyk Diego Menchaca MGR Motorsport 8 NU 9 11 8 9 DK 11 10 9 8 17 13 10 2 15 11 9 9 6 10 12 12 12 243
11 Wielka Brytania Ross Gunn Motionsport 11 13 8 16 10 12 11 8 13 4 5 1 9 7 13 8 1 8 242
12 Wielka Brytania James Greenway prywatny 13 16 13 17 11 14 12 12 12 11 11 14 14 11 9 5 3 14 NU 8 14 5 4 6 238
13 Wielka Brytania James Fletcher Team KBS 7 2 5 1 7 2 NU 18 8 12 13 5 NU 14 9 1 6 NU NU 237
14 Brazylia Gustavo Lima HHC Motorsport NU NU 10 14 9 8 NU 9 5 10 9 10 16 17 7 NU 13 11 6 5 9 7 3 11 233
15 Brazylia Pietro Fittipaldi MGR Motorsport 10 9 NU 13 NU NU 5 13 9 1 8 14 10 12 10 10 7 13 165
16 Stany Zjednoczone Falco Wauer Team KBS 19 10 NU 3 6 6 6 3 6 NU 17 13 15 12 NU 141
17 Malezja Rahul Raj Mayer Hillspeed 14 18 15 23 17 19 13 15 14 12 13 18 20 19 NU 13 14 13 13 11 16 14 13 13 136
18 Polska Małgorzata Rdest Douglas Motorsport 16 17 12 20 14 16 16 18 15 14 15 16 19 15 17 14 18 NU 11 13 NU 16 15 15 121
19 Wielka Brytania Daniel Headlam Lanan Racing 18 15 NU 19 15 NU 15 16 17 13 12 15 18 16 16 12 16 NU 12 14 17 17 17 16 116
20 Wielka Brytania Sennan Fielding Douglas Motorsport 12 11 7 5 NU NU 7 64
21 Wielka Brytania Matt Mason MGR Motorsport DK NU 10 NU 9 3 42
22 Wielka Brytania Luke Williams Chris Dittmann Racing 15 NU 15 NU 19 12 17 20 8 41
23 Wielka Brytania Simon Rudd Motionsport 17 NU 14 22 18 18 14 17 16 34
24 Wielka Brytania Max Cornelius Chris Dittmann Racing 15 16 14 18
25 Wielka Brytania Pete Storey Motionsport 16 16 20 11
26 Irlandia Dylon Phibbs Chris Dittmann Racing 21 16 20 6
27 Zou Sirui Sean Walkinshaw Racing 15 14 NU NU 19 17 18 14 NU NU 14 NU DK 17 16 NU 12 18 0
28 Wielka Brytania Ben Gower Motionsport NW NW NW 0

Nagrody specjalne[edytuj | edytuj kod]

Jack Cavill Pole Position Cup[edytuj | edytuj kod]

Nagroda Jack Cavill Pole Position Cup została przyznana temu kierowcy, który zdobył najwięcej pole position w sezonie. Zdobywcą nagrody oraz kwoty pieniężnej w wysokości tysiąca funtów został Jake Hughes, który zdobył w sezonie cztery pole position.[41].

Who Zooms Award[edytuj | edytuj kod]

Nagrodę tę oraz kwotę pięciu tysięcy funtów otrzymywał kierowca, który w wyścigach zyskał najwięcej pozycji w stosunku do swoich pozycji startowych. Zwycięzcą w tej klasyfikacji została Małgorzata Rdest, która zyskała 72 pozycje[42].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e The MSV F4-013 Formula 4 car. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-02)]. (ang.).
  2. ↑ a b c MSV Announces new BRDC Formula 4 Championship for 2013. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. (ang.).
  3. ↑ Brakes. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-02)]. (ang.).
  4. ↑ Suspension. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-02)]. (ang.).
  5. ↑ Engine. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-27)]. (ang.).
  6. ↑ Teams. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-24)]. (ang.).
  7. ↑ F4 - 2013 calendar. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-24)]. (ang.).
  8. ↑ a b Grzegorz Filiks: BRDC Formuła 4 - nowa seria wyścigowa bolidów. motorsport.v10.pl, 2012-09-12. [dostęp 2013-05-18]. (pol.).
  9. ↑ Jake Hughes makes history as first BRDC F4 pole sitter. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. (ang.).
  10. ↑ a b c Privateer Matt Bell claims inaugural BRDC F4 win. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. (ang.).
  11. ↑ a b c Jack Barlow fights back to win second BRDC F4 race. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. (ang.).
  12. ↑ a b c Dalton wins race 3 as Mark Webber guest stars at Silverstone!. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-05)]. (ang.).
  13. ↑ Dalton on pole for Brands Hatch race one. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. (ang.).
  14. ↑ a b c Dalton fends off Robertson to take race one win. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. (ang.).
  15. ↑ a b c Matt Bell wins pulsating second race at Brands Hatch. formula4.com. [dostęp 2013-05-19]. (ang.).
  16. ↑ a b c Robertson dominates to secure race three glory. formula4.com. [dostęp 2013-05-19]. (ang.).
  17. ↑ Jake Dalton on pole for Snetterton 300 race one. formula4.com. [dostęp 2013-06-18]. (ang.).
  18. ↑ a b c Fletcher takes maiden BRDC F4 race win. formula4.com. [dostęp 2013-05-19]. (ang.).
  19. ↑ a b c Struan Moore claims first F4 win in Snetterton race two. formula4.com. [dostęp 2013-05-19]. (ang.).
  20. ↑ a b c Robertson secures race three glory at Snetterton. formula4.com. [dostęp 2013-05-19]. (ang.).
  21. ↑ Jack Barlow claims Oulton Park pole for SWR. formula4.com. [dostęp 2013-07-06]. (ang.).
  22. ↑ a b c Barlow converts race one pole to victory at Oulton Park. formula4.com. [dostęp 2013-07-06]. (ang.).
  23. ↑ a b c Bell clinches third win of the year in Oulton Park race two. formula4.com. [dostęp 2013-07-06]. (ang.).
  24. ↑ a b c Maiden win for Ross Gunn in thrilling race three. formula4.com. [dostęp 2013-07-06]. (ang.).
  25. ↑ Jake Hughes storms to pole at Brands Hatch. formula4.com. [dostęp 2013-07-28]. (ang.).
  26. ↑ a b c Pietro Fittipaldi takes maiden single seater win at Brands Hatch. formula4.com. [dostęp 2013-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (ang.).
  27. ↑ a b c Matty Graham becomes tenth F4 race winner in race two. formula4.com. [dostęp 2013-07-28]. (ang.).
  28. ↑ a b c Jake Hughes surges into championship lead with race three win. formula4.com. [dostęp 2013-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-19)]. (ang.).
  29. ↑ a b c d Graham converts pole to win in frantic Silverstone opener. formula4.com. [dostęp 2013-08-23]. (ang.).
  30. ↑ a b c Ross Gunn shoots to dominant Silverstone race two win. formula4.com. [dostęp 2013-08-23]. (ang.).
  31. ↑ a b c Hughes battles back to take brilliant race three win. formula4.com. [dostęp 2013-08-23]. (ang.).
  32. ↑ Jake Hughes takes pole in frantic Snetterton qualifying. formula4.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  33. ↑ a b c Dalton scorches to Snetterton race one win on Lanan debut. formula4.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  34. ↑ a b c Morris fights to maiden F4 victory in thrilling Snetterton race two. formula4.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  35. ↑ a b c Fletcher wins Snetterton race three with style. formula4.com. [dostęp 2013-09-08]. (ang.).
  36. ↑ Hughes takes sixth pole of the season to clinch Pole Position Cup. formula4.com. [dostęp 2013-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-02)]. (ang.).
  37. ↑ a b c Champion! Hughes claims title glory with imperious Donington drive. formula4.com. [dostęp 2013-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-02)]. (ang.).
  38. ↑ a b c Charging Robertson claims Donington race two victory. formula4.com. [dostęp 2013-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-02)]. (ang.).
  39. ↑ a b c Robertson doubles up to take second in championship. formula4.com. [dostęp 2013-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-02)]. (ang.).
  40. ↑ Event format. formula4.com. [dostęp 2013-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-05)]. (ang.).
  41. ↑ Champion Hughes secures Jack Cavill Pole Position Cup honours. formula4.com. [dostęp 2013-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-02)]. (ang.).
  42. ↑ Rdest races to Who Zooms Award glory. formula4.com. [dostęp 2013-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-02)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Formuła_4_BRDC_Sezon_2013&oldid=71405420”