Fornjot (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fornjot
ilustracja
Planeta

Saturn

Odkrywca

Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna i Brian Marsden

Data odkrycia

12 grudnia 2004[1]

Tymczasowe oznaczenie

S/2004 S 8

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

25 146 000 km[2]

Mimośród

0,2077[2]

Okres obiegu

1494,09 d[2]

Nachylenie do ekliptyki

170,372°[2]

Długość węzła wstępującego

259,946°[2]

Argument perycentrum

324,787°[2]

Anomalia średnia

214,499°[2]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

6 km[3]

Masa

2,6×1014 kg

Średnia gęstość

2,3 g/cm³[3]

Albedo

0,04[3]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

24,6m[3]

Fornjot (Saturn XLII) – drugi pod względem największej odległości ze znanych księżyców Saturna (stan w październiku 2019), odkryty w połowie grudnia 2004 roku przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę za pomocą teleskopu naziemnego. Elementy orbity wyliczył Brian Marsden[1].

Jest jednym z kilkunastu satelitów Saturna odkrytych w 2004 roku, po 23 latach od przelotu sondy Voyager 2 przez system tej planety.

Fornjot należy do grupy nordyckiej księżyców Saturna, poruszających się ruchem wstecznym[1]. Krąży w odległości ponad 1/6 jednostki astronomicznej, słabe światło odbite od księżyca potrzebuje ponad 1 min. 20 s, żeby dotrzeć do Saturna. Fornjot okrąża planetę raz na cztery ziemskie lata.

Nazwa księżyca pochodzi z mitologii nordyckiej, Fornjót to imię skandynawskiego olbrzyma[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Fornjot. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).
  2. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-10]. (ang.).
  3. a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Fornjot. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).