Forsycja pośrednia

Forsycja pośrednia
	; Odm. 'Lynwood Gold'
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	jasnotowce
Rodzina	oliwkowate
Rodzaj	forsycja
Gatunek	forsycja pośrednia
	Nazwa systematyczna
	Forsythia × intermedia Zabel; Gartenflora 1885: 36 (1885)
Synonimy
	Forsythia × intermedia var. densiflora Koehne;
	Forsythia × intermedia var. densiflora Koehne;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Forsycja pośrednia (Forsythia × intermedia) – gatunek rośliny z rodziny oliwkowatych. Jest mieszańcem powstałym w wyniku skrzyżowania F. suspensa (forsycja zwisła) var. fortunei i F. viridissima^[4]. Po raz pierwszy mieszańca tego wyhodowano ok. 1885 w ogrodzie botanicznym w Getyndze. Jest uprawiany jako krzew ozdobny.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Opis: Dość gęsty i dość szeroko rozrośnięty krzew do 3 m wysokości, o pędach wyprostowanych i częściowo zwisających. Górna część pędów ma rdzeń podzielony blaszkami na komory.
Liście: Jajowato-podługowate, ciemnozielone, przeważnie pojedyncze, czasami tylko 3–listkowe. Górna część liści jest piłkowana, dolna przeważnie całobrzega.
Kwiaty: Jasno lub ciemnożółte, lejkowate, 4–łatkowe, o długości do 5 cm. Wyrastają bardzo gęsto na krótkich szypułkach na wieloletnich pędach. Roślina kwitnie wczesną wiosną (marzec–kwiecień), jeszcze przed rozwojem liści.
Owoce: Owocem jest torebka.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest powszechnie uprawiana w parkach i przydomowych ogrodach, zarówno pojedynczo (soliter), jak i w grupach. Jej walorami ozdobnymi jest bardzo obfite kwitnienie wczesnowiosenne; jest to jeden z najwcześniej zakwitających krzewów i kwitnie w okresie, gdy drzewa i krzewy nie posiadają jeszcze liści. Jaskrawożółto kwitnące forsycje są wówczas dostrzegalne z daleka. Nadaje się również na żywopłoty, dobrze znosi cięcie. Kwitnące gałązki wykorzystywane są na kwiat cięty; w wodzie dość długo zachowują żywotność. Można również uzyskać ich przyspieszone kwitnienie na Boże Narodzenie. W tym celu ścina się je przed 4 grudnia i umieszcza zanurzone końcami w wodzie w chłodnym miejscu. Gdy nabrzmieją już pąki przenosi się je do ciepłego pomieszczenia i wówczas zakwitają.

Odmiany[edytuj | edytuj kod]

Uprawiane są liczne kultywary. Niektóre z nich to:

'Goldzauber' – ma cienkie pędy, ciemnożłóte kwiaty i charakteryzuje się niezbyt silnym wzrostem
'Lynwood' – ma ciemnożółte kwiaty regularnie rozmieszczone na wyjątkowo sztywnych i wzniesionych pędach.
'Maluch' – polska karłowata odmiana o wysokości do 1 m, drobnych kwiatach i gęsto rozmieszczonych, cienkich pędach.
'Spectabilis' – jedna z bardziej popularnych odmian. Osiąga wysokość do 2,5 m, ma złocistożółte, bardzo duże kwiaty i kwitnie bardzo obficie. Zakwita dość późno, dzięki czemu mniej jest narażona na wczesnowiosenne przymrozki.

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Wymagania. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, rośnie dobrze niemal na każdej, ale na żyznej rozwija się szybciej i bujniej kwitnie. Wymaga stanowiska słonecznego. W polskich warunkach jest całkowicie mrozoodporna (strefa klimatyczna 5A), ale nie w każdym rejonie Polski kwitnie corocznie. Wynika to z tego, że w niektórych miejscach (np. w kotlinach rzek górskich) występują szczególnie silne wiosenne przymrozki, które uszkadzają jej kwiaty.
Sposób uprawy. Nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Co 3–4 lata po przekwitnięciu należy silnie prześwietlić krzew, gdyż na starszych pędach kwitnie słabo. Wiosną i latem (nie dłużej niż do końca sierpnia) wskazane jest nawożenie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
↑ Forsythia × intermedia Zabel, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-27] .
↑ Gordon P. Dewolf, Robert S. Hebb. The Story of Forsythia. „arnoldia. The Magazine of the Arnold Arboretum”. 31 (2), s. 41-63, 1971. ISSN 0004-2633. [dostęp 2021-09-17]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wyd. „Delta W-Z”. ISBN 978-83-7175-627-6.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).

[powo-3] Forsythia × intermedia Zabel, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-27] .

[Dewolf71-4] Gordon P. Dewolf, Robert S. Hebb. The Story of Forsythia. „arnoldia. The Magazine of the Arnold Arboretum”. 31 (2), s. 41-63, 1971. ISSN 0004-2633. [dostęp 2021-09-17]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]