Fossariusze
Fossariusze (Fossarianie) – domniemana sekta religijna, która miała działać w Czechach i Polsce na przełomie XV i XVI wieku. Jej członkowie mieli gromadzić się w jaskiniach. Ich zdaniem uczestnictwo w nabożeństwach i przyjmowanie sakramentów nie były konieczne do zbawienia[1]. Fossarianie mieli brać udział w orgiastycznych obrzędach, w trakcie których wyszydzali sakramenty. Nowi członkowie mieli obowiązek parodiować czynności księży podczas mszy świętej[2].
Faktycznie istnienie takiej sekty jest wątpliwe, gdyż ze współczesnych autorów wspomina o nich jedynie Johannes Trithemius (1462-1516)[3]. Jego opis rzekomych obrzędów sekty przypomina standardowy zestaw zarzutów o rozwiązłość i wyuzdanie stawianych w różnych epokach różnym dysydenckim grupom religijnym[4]. Zniesławiające zarzuty Trithemiusa mogły dotyczyć któregoś z odłamów Unitas Fratrum, radykalnego skrzydła ruchu husyckiego, wobec którego katoliccy autorzy używali różnych nazw (np. „waldensi”, „pikardzi” itd.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ H. Masson, "Słownik herezji w Kościele katolickim", Katowice 1993, s. 125.
- ↑ "Encyklopedia Katolicka", T. V, Lublin 1989, kolumna 415.
- ↑ cytowany następnie przez Cezarego Baronio w dziele Annales Ecclesiastici, vol. 30, s. 354-355. Malcolm Lambert: Średniowieczne herezje. Gdańsk-Warszawa: Wyd. MARABUT, 2002. ISBN 83-916989-5-5, nie wspomina w ogóle o takiej sekcie, mimo szczegółowego omówienia sytuacji religijnej w piętnastowiecznych Czechach.
- ↑ por. Lambert, s. 232; oraz Norman Cohn, Europe's inner demons: The University of Chicago Press 1993, passim. ISBN 978-0226113074.