François Mansart
 François Mansart – portret z epoki | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Wpłynął na |
Barok we Francji |
| Praca | |
| Budynki | |
François Mansart (ur. 23 stycznia 1598 w Paryżu, zm. 23 września 1666, tamże) – architekt francuskiego baroku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził ze skromnej rodziny mistrza stolarskiego. Architektury uczył się u krewnego Germaina Gaultiera, który pracował z Salomonem de Brosse. Twórczość de Brossa wywarła duży wpływ na Mansarta[1]. Mansart był perfekcjonistą i współpraca z nim nie była łatwa[1]; mówiono, że potrafi zburzyć wznoszoną budowlę i zacząć pracę od nowa. Jego indywidualny styl czerpał z baroku, z tradycji francuskich, i z klasycyzmu[1]. Wiele jego dzieł uległo przebudowie.
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- pałac w Maisons-Laffitte[1]
- kościół Val-de-Grâce w Paryżu - tylko początek budowy [1]
- zamek w Balleroy[1]
- zamek w Berny[2]
- świątynia w paryskiej dzielnicy Le Marais[1]
- Hôtel de Toulouse w Paryżu[3]
- Skrzydło Orleańskie zamku w Blois[1]
- Hôtel de la Vrillière w Paryżu[4]
- Hôtel de Guénégaud w Paryżu[5]
- Hôtel Carnavalet[6]
- Château de Villette w Condécourt[7]
- zamek w Guiry-en-Vexin[8]
Pracował między innymi dla kardynała Mazarin, dlatego około 1650 stał się celem ataków Frondy. Również król Ludwik XIV był mu mniej przychylny niż Ludwik XIII i regentka Anna Austriaczka. Jego projekty przebudowy Luwru i królewskiego mauzoleum w Saint-Denis zostały odrzucone[9].
Mimo tego wywarł wielki wpływ na architekturę, początkowo we Francji, a następnie w całej Europie. Spopularyzował on typ dachu na jego cześć nazwany mansardowym[10] oraz plan w kształcie podkowy. Bardzo popularne pałace entre cour et jardin były wzorowane na jego projekcie pałacu w Maisons-Laffitte[1]. Jules Hardouin-Mansart, architekt Ludwika XIV, był jego ciotecznym wnukiem [1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j David Watkin: Historia architektury zachodniej. Arkady, 2001, s. 222-223. ISBN 83-213-4178-0.
- ↑ Château deBerny [online], www.chateau-fort-manoir-chateau.eu [dostęp 2021-06-29].
- ↑ L’hôtel de Toulouse: three successive owners [online], Banque de France, 17 listopada 2016 [dostęp 2021-06-29] (ang.).
- ↑ L’Hôtel de la Vrillière ou hôtel de Toulouse Siège de la Banque de France [online] [dostęp 2021-06-29].
- ↑ Hotel de Guenegaud and history of Musee de la Chasse et de la Nature [online], www.eutouring.com [dostęp 2021-06-29].
- ↑ Hotel Place du Louvre*** Paris | Discover Carnavalet Museum [online], www.paris-hotel-place-du-louvre.com [dostęp 2021-06-29].
- ↑ Chateau de Villette [online], THE HERITAGE COLLECTION [dostęp 2021-06-29] (fr.).
- ↑ Guiry-en-Vexin et son musée [online], actu.fr [dostęp 2021-06-29] (fr.).
- ↑ FRANÇOIS MANSART [online], Encyclopædia Universalis [dostęp 2021-06-29] (fr.).
- ↑ François Mansart [online], www.britishmuseum.org [dostęp 2021-06-29].