Francesco Mario Pagano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesco Mario Pagano
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1748
Brienza

Data i miejsce śmierci

29 października 1799
Neapol

Zawód, zajęcie

prawnik, filozof i dramaturg

Alma Mater

Uniwersytet w Neapolu

podpis

Francesco Mario Pagano (Brienza, 8 grudnia 1748 - Neapol 29 października 1799) – prawnik, filozof i dramaturg włoski, działacz Republiki Partenopejskiej roku 1799.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował prawo na uniwersytecie w Neapolu i rozpoczął prowadzenie praktyki adwokackiej. Jednocześnie wykładał etykę i prawo karne na uniwersytecie w Neapolu. Po ucieczce Ferdynanda I Burbona, został członkiem władz neapolitańskiej Republiki. Był jednym z autorów konstytucji tego mini państwa, znajdującego się pod kuratelą napoleońskiej Francji. Po zajęciu przez Anglię Republiki Partenopejskiej i powrocie króla Ferdynanda na tron, trybunał królewski skazał go na śmierć przez powieszenie. Wyrok wykonano 29 października 1799 roku.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Główne eseje[edytuj | edytuj kod]

  • Considerazioni sul processo criminale (1787)
  • Saggi politici (1783)
  • Principi del codice penale (1819)
  • Logica dei probabili o teoria delle prove (1819)

Dzieła teatralne[edytuj | edytuj kod]

  • Gli esuli Tebani (1782)
  • Il Gerbino (1787)
  • Agamennone (1787)
  • Corradino (1789)
  • Emilia (1792)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]