Francesco di Paola Cassetta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesco di Paola Cassetta
Kardynał biskup
Ilustracja
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1841
Rzym

Data i miejsce śmierci

23 marca 1919
Rzym

Miejsce pochówku

Campo Verano

Prefekt Świętej Kongregacji Soboru
Okres sprawowania

1914–1919

Bibliotekarz Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania

1914–1919

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

10 czerwca 1865

Nominacja biskupia

2 grudnia 1884

Sakra biskupia

21 grudnia 1884

Kreacja kardynalska

19 czerwca 1899
Leon XIII

Kościół tytularny

S. Crisogono
SS. Vito, Modesto e Crescenzia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 grudnia 1884

Konsekrator

Lucido Maria Parocchi

Współkonsekratorzy

Peter Dufal
Guillaume-Marie-Romain Sourrieu

Francesco di Paola Cassetta (ur. 12 sierpnia 1841 w Rzymie, zm. 23 marca 1919 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Ukończył rzymskie seminarium (doktorat z teologii w 1863 i utroque iure w 1866). Święcenia kapłańskie otrzymał 10 czerwca 1865. Był kanonikiem patriarchalnej bazyliki liberiańskiej, a także prałatem domowym Jego Świątobliwości. Piastował funkcję referendariusza w Najwyższym Trybunale Sygnatury Apostolskiej od 1878. W 1884 został audytorem kardynała Wikariusza Rzymu. Działał także w kongregacjach Rozkrzewiania Wiary i w Świętym Oficjum.

2 grudnia 1884 nominowany na tytularnego biskupa Amathus. Sakry udzielił mu kardynał Lucido Maria Parocchi. W 1887 awansował na tytularne arcybiskupstwo Nikomedia. Od 1895 był tytularnym patriarchą Antiochii. Na konsystorzu z czerwca 1899 kreowany kardynałem prezbiterem San Crisogono. W latach 1902-1903 sprawował funkcję Kamerlinga Świętego Kolegium Kardynałów. Brał udział w konklawe 1903 i 1914 roku. W 1905 podniesiony do rangi kardynała-biskupa Sabiny. Od 1911 piastował urząd prefekta Świętej Kongregacji ds. Studiów. W tym samym roku przeniesiony z biskupstwa Sabiny do Frascati. Od stycznia 1914 Bibliotekarz i Archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego, w lutym został jednocześnie prefektem Świętej Kongregacji Soboru Trydenckiego. W 1917 zrezygnował z funkcji Bibliotekarza. Był apostolskim wizytatorem Hospicjum Katechumenów, a także komisarzem apostolskich wizytacji włoskich diecezji. Zmarł w Rzymie, a pochowany został w kaplicy Ateneum "De Propaganda Fide" na cmentarzu Campo Verano.

Biblioteka[edytuj | edytuj kod]