Franciszek Fabry
tytularny generał brygady | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca etapów armii |
Główne wojny i bitwy |
Franciszek Fabry (ur. 18 kwietnia 1867 w Bóbrce Małopolskiej, zm. 1940[1]) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Franciszek Fabry urodził się 18 kwietnia 1867 roku w Bóbrce Małopolskiej, w rodzinie Franciszka i Anieli z Missiewiczów[2]. Ukończył C. K. Gimnazjum w Brzeżanach. W 1890 roku rozpoczął służbę w cesarskiej i królewskiej armii. Dowodził kompanią, batalionem i pułkiem piechoty, po czym przeniesiony został do korpusu oficerów wojsk kolejowych.
Od 18 listopada 1918 w Wojsku Polskim. Początkowo był szefem Oddziału Transportów Polowych w Dowództwie „Wschód”, a 13 lutego 1919 wyznaczony został na stanowisko szefa Centralnego Zarządu Kolei Wojskowych. Następnie zajmował stanowiska dowódcy Etapów 6 Armii i inspektora służby transportowej przy Oddziale IV Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych. 22 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika piechoty, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[3]. Pełniąc służbę w Ministerstwie Spraw Wojskowych jego oddziałem macierzystym był 52 Pułk Strzelców Kresowych w Złoczowie[4]. 1 września 1921 roku przeniesiony został do dyspozycji szefa Sztabu Generalnego, a następnie szefa Departamentu X Ministerstwa Spraw Wojskowych. Od 9 października 1921 roku przebywał na leczeniu szpitalnym, a później na urlopie zdrowotnym. Z dniem 1 sierpnia 1922 roku przeniesiony został w stan spoczynku z prawem noszenia munduru, w stopniu pułkownika[5].
26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego generała brygady[6].
Po przejściu na emeryturę mieszkał we Lwowie[7][8], a później w Jaworznie[9][10]. W 1939 roku mieszkał we Lwowie przy ulicy Dembińskiego 18[11].
Był żonaty z Marią Reindl (ur. w 1887 roku we Lwowie, zm. w 1974 roku w Sopocie)[12][13]. Został zamordowany przez NKWD.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kosk 1998 ↓, s. 135.
- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 110.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29 maja 1920 roku, s. 527.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 165, 613.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 8 lipca 1922 roku, s. 481.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 739.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1577.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1406.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 882.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 322.
- ↑ Spis abonentów sieci telefonicznych Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów we Lwowie i Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej w miastach: Borysławiu z Okolicą, Drohobyczu i Lwowie na 1939 rok, s. 625.
- ↑ Portret Marii Fabry z domu Reindl w zbiorach Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie, nr inwentarza MHF 5512/II, z odręcznym dopiskiem na rewersie informującym, że była aresztowana w 1939 roku we Lwowie, a następnie deportowana w rejon Semipałatyńska zbiory.mhf.krakow.pl.
- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 110, wg autora nazwisko panieńskie żony generała brzmiało „Leindl”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Regina Czarnecka, Organizacja Sztabu Generalnego WP (Naczelnego Dowództwa WP) w latach 1918-1921, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 26 z 2003.
- Henryk Piotr Kosk: Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny. T. 1 A-Ł. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1998. ISBN 83-87103-55-1.
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.