Franciszek Górski (botanik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 07:56, 16 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Franciszek Górski
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1897
Wola Pękoszewska

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 1989
Kraków

Miejsce spoczynku

Cmentarz Salwatorski w Krakowie

Zawód, zajęcie

Wykładowca Akademicki

Narodowość

Polska

Tytuł naukowy

Profesor zwyczajny od 1956

Edukacja

gimnazjum im. Sobieskiego w Krakowie, gimnazjum klasyczne w Lozannie, ekonomika na uniwersytecie w Genewie, prawo na Uniwersytecie Poznańskim oraz botanika na Uniwersytecie Jagiellońskim

Pracodawca

Uniwersytet Jagielloński

Małżeństwo

Maria Morstin-Górska

Dzieci

Ludwik Górski, Anna Górska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Franciszek Górski
Herb
Bożawola
Rodzina

Górscy

Ojciec

Konstanty Górski

Matka

Antonina Chłapowska

Żona

Maria Morstin

Dzieci

Ludwik Górski, Anna Górska

Franciszek Górski (ur. 6 sierpnia 1897 w Woli Pękoszewskiej koło Skierniewic, zm. 7 stycznia 1989 w Krakowie) – botanik polski, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Polskiej Akademii Nauk.

Był synem Konstantego Mariana (krytyka i historyka sztuki) oraz Antoniny z Chłapowskich, prawnukiem generała Franciszka Górskiego. Uczęszczał do gimnazjum im. Sobieskiego w Krakowie (do 1914), następnie do gimnazjum klasycznego w Lozannie (1914-1916). Studiował ekonomię na uniwersytecie w Genewie (1916-1920, nie ukończył), prawo na Uniwersytecie Poznańskim (1920-1923) oraz botanikę na Uniwersytecie Jagiellońskim (1924-1929). Wśród jego wykładowców na UJ byli Kazimierz Rouppert i Władysław Szafer. Służył ochotniczo w Wojsku Polskim w czasie wojny polsko-radzieckiej. W 1930 obronił na UJ doktorat (na podstawie pracy Sur la precision de la methode de la numeration des bulles dans les recherches de photosynthese) i został starszym asystentem w Katedrze Botaniki Ogólnej; od 1937, po habilitacji (praca Badania nad pobieraniem izomerów optycznych kwasu winowego przez kropidlaka Aspergillus fumigatus), był tam docentem.

Po wybuchu II wojny światowej brał udział w działaniach wojennych w ramach kampanii wrześniowej. W listopadzie 1939 znalazł się w gronie aresztowanych pracowników nauki Uniwersytetu Jagiellońskiego (Sonderaktion Krakau) i do lutego 1940 był więziony, m.in. w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen. Po uwolnieniu pracował jako inspektor w dziale łąk i pastwisk w Krakowskiej Izbie Rolniczej oraz uczestniczył w konspiracyjnym nauczaniu w ramach tajnego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kontynuował pracę na stanowisku docenta w Katedrze Botaniki Ogólnej po wojnie, w 1947 został mianowany profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Fizjologii Roślin. Profesorem zwyczajnym był od 1956; w latach 1956-1959 pełnił funkcję dziekana Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi. Przeszedł na emeryturę w 1967.

Współpracował również z innymi jednostkami naukowymi. W latach 1956-1968 kierował Zakładem Fizjologii Roślin PAN (oraz Pracownią Fotofizjologii tego zakładu), a następnie (1968-1981) przewodniczył jego Radzie Naukowej. Był również profesorem w Zakładzie Flory Polskiej (1962-1963) i przewodniczącym Rady Naukowej (1971-1982) Instytutu Botaniki PAN. Wykładał fizjologię roślin w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach (1946-1947).

W 1962 został powołany na członka-korespondenta PAN, w 1969 na członka rzeczywistego PAN. Był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Botanicznego (1967-1973, 1973 członek honorowy). W 1988 członkostwo honorowe nadało mu Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika, otrzymał również doktorat honoris causa Akademii Rolniczej w Krakowie (1980). Był odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1954)[1] i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1984). Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W pracy naukowej zajmował się fizjologią roślin, cytologią roślin, metodyką badań biochemicznych, biochemią porównawczą oraz biochemią nukleotydów. Opublikował m.in.:

  • Jak odżywiają się rośliny zielone (1948)
  • Zarys fizjologii roślin (1955-1959, 3 części)
  • Fizjologia roślin (1962)
  • Struktura żywej materii (1963)
  • A Comparison of the Watson-Crick DNA Structural Model with the New „Side by Side” Model (1980)

Przypisy

Bibliografia