Franciszek Krzywda-Polkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Krzywda-Polkowski
Ilustracja
Franciszek Krzywda-Polkowski
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1881
Płock

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1949
Warszawa

Narodowość

polska

Wpłynął na

pionier architektury krajobrazu w Polsce

Praca
Projekty

Park w Żelazowej Woli

Grób Franciszka Krzywdy-Polkowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Franciszek Krzywda-Polkowski (ur. 29 grudnia 1881 w Płocku, zm. 29 listopada 1949 w Warszawie) – polski architekt, profesor architektury Politechniki Warszawskiej, organizator i kierownik Zakładu Architektury Krajobrazu i Parkoznawstwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Oprócz architektury i projektowania parków zajmował się urbanistyką, projektowaniem mebli i biżuterii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Józefa i Apolonii z Zalewskich. Ukończył Szkołę Techniczną w Warszawie, potem studiował malarstwo, architekturę i rzeźbę w Szkole Strogonowa w Moskwie; w roku akademickim 1912/1913 uzyskał w Moskwie stopień architekta dyplomowanego. Powrócił następnie do kraju, praktykował w pracowni architektów Franciszka Lilpopa i Karola Jankowskiego, a lata 1913-1914 spędził na stypendium Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Anglii.

W latach 1915-1918 kierował Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej w Warszawie, następnie został kierownikiem pracowni technicznej Sekcji Odbudowy Ministerstwa Robót Publicznych. W tym samym resorcie kierował też Wydziałem Architektoniczno-Budowlanym. Od maja 1921 z tytułem profesora nadzwyczajnego pracował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie był m.in. wieloletnim dziekanem Wydziału Architektury (1921-1931). Uzupełniał w tym czasie wykształcenie w USA.

Od 1929 związany był ze Szkołą Główną Gospodarstwa Wiejskiego jako kierownik Zakładu Architektury Krajobrazu i Parkoznawstwa. Od 1932 był profesorem nadzwyczajnym w Katedrze Projektowania Wnętrz i Krajobrazu na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Wykłady na Politechnice i w Szkole Głównej kontynuował także po II wojnie światowej, krótko przed śmiercią mianowany profesorem zwyczajnym. Jednym z jego uczniów był późniejszy profesor Gerard Ciołek.

W latach 1927-33 zaprojektował i wybudował swój dom na Chełmińskim Przedmieściu w Toruniu, gdzie mieszkał i tworzył do roku 1949. Budynek i ogród zachowały się do dziś w pełnej formie architektonicznej.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 192–I–24)[1][2].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W parku w Żelazowej Woli z okazji 50-lecia Towarzystwa im. Fryderyka Chopina i parku odsłonięto w nim kamień poświęcony prof. Franciszkowi Krzywdzie-Polkowskiemu.

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

F. Krzywda-Polkowski, S. Cybichowski, dawny budynek Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Toruniu, obecnie siedziba Urzędu Marszałkowskiego w Toruniu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
  2. Cmentarz Stare Powązki: JANUSZEK POLKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Gerard Ciołek, Witold Plapis, Materiały do słownika twórców ogrodów polskich, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1968, s. 74-76
  • Józef Piłatowicz, Profesorowie Politechniki Warszawskiej w dwudziestoleciu międzywojennym, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1999, s. 286 (z portretem)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]