Franciszek Stadnicki

Franciszek Stadnicki
	; portret pędzla Franciszka Ignacego Molitora, po 1792 roku
	; Szreniawa bez Krzyża
Rodzina	Stadniccy herbu Szreniawa bez Krzyża
Data urodzenia	1742
Data śmierci	2 marca 1810
Ojciec	Antoni Stadnicki (zm. 1777)
Matka	Teresa z Potockich Stadnicka
Żona	Teresa z Wężyków
Dzieci	Antoni Wacław Stadnicki; Ignacy Stadnicki; Anna ze Stadnickich Małachowska; Tekla Stadnicka; Helena ze Stadnickich Męcińska
	Odznaczenia

Franciszek Stadnicki (ur. 1742, zm. 2 marca 1810) – konfederat barski; obrońca Krakowa, starosta ostrzeszowski w latach 1768-1810^[1]; rotmistrz, poseł na sejm z ziemi wieluńskiej, właściciel 17 kluczy m.in. Rymanowa i Dukli (1809 r.), kawaler Orderów Orła Białego i Świętego Stanisława.

Syn Teresy Stadnickiej z Potockich h. Szreniawa i Antoniego Stadnickiego – starosty ostrzeszowskiego i wyszogrodzkiego. Brat – Jan Kanty Edward Stadnicki, prezes Najwyższej Izby Sprawiedliwości

Był posłem na sejm z ziemi wieluńskiej (1764 i 1786), przedstawił przyjęty wniosek dotyczący reformy będącej w obiegu monety. Poseł na sejm 1776 roku z ziemi wieluńskiej^[2]. Był posłem na sejm 1780 roku z ziemi wieluńskiej^[3]. W latach 1792-1793 był regimentarzem województwa kaliskiego i sędzią (w czasie konfederacji barskiej brał udział wraz ze swoim regimentem w obronie krakowskiego zamku)i został uwięziony przez Rosjan. Dzięki staraniom kuzynki Teresie Ossolińskiej wyszedł z rosyjskiego więzienia. Posiadał dobra ziemskie w Królestwie Polskim i Galicji, łącznie siedemnaście kluczy; m.in. w Rymanowie.

Żona – Teresa Wężyk herbu Wąż, córka Józefa, kasztelana Konarskiego i Heleny Jordanówny herbu Trąby. Dzieci: Antoni Wacław Stadnicki ożeniony z Józefa z Jabłonowskich, Ignacy Stadnicki ożeniony z Ksawerą Zboińską, Anna zamężna ze Stanisławem Małachowskim, Tekla z Janem Kantym Stadnickim, Helena z Wojciechem Męcińskim. Córka Helena Stadnicka w 1809 poślubiła gen. Wojciecha Męcińskiego, i wniosła mężowi w posagu Duklę. Nagrobek jego znajduje się w przedsionku kościoła parafialnego. pw. św. Marii Magdaleny w Dukli.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dorota Dukwicz: Stadnicki Franciszek. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 41: Stachoń Roman – Stahr Jan. Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk – Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla, 2002, s. 383–386. ISBN 83-88909-02-9.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Edward Opaliński i Hanka Żerek-Kleszcz. Kórnik 1993, s. 292.
↑ Series posłow r. 1776, [b.n.s]
↑ Dyaryusz Seymu Ordyngo [!] Warszawskiego Roku 1780 Dnia 2go Pazdziernika Zaczętego, z Wyrażeniem Posłow, Sessyi, Projektow, Mow, &c., Grodno 1780, s. 6.

[1] Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Edward Opaliński i Hanka Żerek-Kleszcz. Kórnik 1993, s. 292.

[2] Series posłow r. 1776, [b.n.s]

[3] Dyaryusz Seymu Ordyngo [!] Warszawskiego Roku 1780 Dnia 2go Pazdziernika Zaczętego, z Wyrażeniem Posłow, Sessyi, Projektow, Mow, &c., Grodno 1780, s. 6.

[1]

[2]

[3]