Franck Ribéry

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franck Ribéry
Ilustracja
Franck Ribéry (2019)
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1983
Boulogne-sur-Mer

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1996 Conti Boulogne
1996–1999 Lille OSC
1999–2001 US Boulogne
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2002 US Boulogne 28 (6)
2002–2003 Olympique Alès 19 (1)
2003–2004 Stade Brestois 29 35 (3)
2004–2005 FC Metz 20 (2)
2005 Galatasaray 14 (0)
2005–2007 Olympique Marsylia 60 (11)
2007–2019 Bayern Monachium 273 (86)
2019–2021 ACF Fiorentina 50 (5)
2021–2022 US Salernitana 1919 24 (0)
W sumie: 523 (114)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004–2006  Francja U-21 13 (2)
2006–2014  Francja 81 (16)
W sumie: 94 (18)
  1. ↑ Aktualne na: 6 września 2021. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
II miejsce Niemcy 2006 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Franck Bilal Ribéry (wym. [fʁɑ̃k ʁibeʁi]; ur. 7 kwietnia 1983 w Boulogne-sur-Mer) – francuski piłkarz występujący na pozycji pomocnika. W latach 2006–2014 reprezentant Francji. Zakończył karierę 22 października 2022 roku[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Ribéry zaczynał karierę w klubie US Boulogne, gdzie grał w sezonie 2001-2002. Następnym zespołem w karierze Francuza był Olympique Alès. Po roku niespełna 20-letni zawodnik zmienił drużynę na sporo silniejszy Stade Brestois 29. Dobre występy w tym klubie zaowocowały podpisaniem kontraktu z pierwszoligowym FC Metz. Tu także grał na wysokim poziomie, więc po rozegraniu 20 meczów Ribéry przeniósł się do tureckiego Galatasaray SK, gdzie zdobył swoje pierwsze trofeum – Puchar Turcji. Jednak pod względem sportowym Ribéry nie był całkowicie zadowolony, toteż po pół roku wrócił do ojczyzny i grał w Olympique Marsylia. W Marsylii Ribéry spisywał się znakomicie, co spowodowało, że stał się obiektem zainteresowania m.in. takich klubów jak FC Barcelona, Arsenal, Bayern Monachium, Real Madryt, Juventus F.C., Inter Mediolan czy Manchester United. Ostatecznie przeszedł do Bayernu Monachium, gdzie występował, podobnie jak w Olympique Marsylia, z numerem 7. W sezonie 2009/2010 zdobył mistrzostwo Niemiec, zaś rok później zagrał w finale Ligi Mistrzów, w którym Bayern uległ Chelsea F.C. (1:1 w podstawowym czasie gry) 4:3 w karnych[2]. W sezonie 2012/2013 ponownie wystąpił w finale Champions League, gdzie Bayern pokonał Borussię Dortmund 2:1[3]. W czerwcu 2013 przedłużył kontrakt z klubem do 2017[4][5][6]. W maju 2019 roku Bayern ogłosił, że po zakończeniu sezonu Ribéry odejdzie z klubu[7]. W latach 2019 -2021 był zawodnikiem Fiorentiny. Od 2021 do 2022 był piłkarzem US Salernitana 1919[8], w której zakończył swoją karierę piłkarską[1].

Ribéry zaliczył pierwszy występ w reprezentacji Francji na Mistrzostwach Świata w 2006 roku w Niemczech. Powołanie dla uzdolnionego zawodnika zostało wymuszone na Raymondzie Domenechu przez kibiców. Ribéry został uznany na tym turnieju za jednego z najlepszych piłkarzy swojej drużyny, a Francja wywalczyła wicemistrzostwo świata. Ribéry zdobył swojego pierwszego reprezentacyjnego gola w 41. minucie w meczu 1/8 finału z Hiszpanią.

Ribery w barwach Bayernu Monachium.

Statystyki reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Rok Występy Gole
 Francja 2006 15 1
2007 9 1
2008 8 3
2009 8 2
2010 7 0
2011 8 0
2012 14 4
2013 11 5
2014 1 0
Łącznie 81 16

Ostatnia aktualizacja: 22 czerwca 2015[9]

Gole w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Miejsce Przeciwnik Gol Wynik Rozgrywki
1. 27.06.2006 FIFA WM Stadion Hannover, Hanower  Hiszpania
1:1
3:1
Mundial 2006
2. 02.06.2007 Stade de France, Saint-Denis  Ukraina
1:0
2:0
 El. Euro 2008
3. 26.03.2008  Anglia
1:0
1:0
Mecz towarzyski
4. 03.06.2008  Kolumbia
1:0
1:0
5. 11.10.2008 Stadion Farul, Konstanca  Rumunia
1:2
2:2
El. Mundialu 2010
6. 28.03.2009 Stadion im. S. Dariusa i S. Girėnasa, Kowno  Litwa
1:0
1:0
7. 01.04.2009 Stade de France, Saint-Denis
1:0
1:0
8. 27.05.2012 Stade du Hainaut, Valenciennes  Islandia
2:2
3:2
Mecz towarzyski
9. 31.05.2012 Stade Auguste Delaune, Reims  Serbia
1:0
2:0
10. 05.06.2012 MMArena, Le Mans  Estonia
1:0
4:0
11. 11.09.2012 Stade de France, Saint-Denis  Białoruś
3:1
3:1
El. Mundialu 2014
12. 22.03.2013  Gruzja
3:0
3:1
13. 10.09.2013 Stadion Centralny, Homel  Białoruś
1:1
4:2
14.
2:2
4:2
15. 11.10.2013 Stade de France, Saint-Denis  Australia
1:0
6:0
 Mecz towarzyski
16. 15.10.2013  Finlandia
1:0
3:0
 El. Mundialu 2014

Ostatnia aktualizacja: 22 czerwca 2015[10]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W wieku 2 lat uczestniczył w wypadku samochodowym, podczas którego wypadł z pojazdu przez przednią szybę. Blizna pozostała po obrażeniach, jakich doznał w tym wypadku, jest wyraźnie widoczna na prawej stronie twarzy. Mimo że Ribéry należał do najlepiej zarabiających francuskich piłkarzy, nie chciał poddać się operacji plastycznej. Nie zdecydował się też na zabieg prostowania zębów i korekty złamanego nosa. „Blizny to nic hańbiącego” – powiedział w jednym z wywiadów[11].

Pod wpływem narzeczonej, a później żony, Wahiby, Franck Ribéry przyjął islam i zmienił imię na Bilal Yusuf Mohammed[12]. Mają 2 córki: Hiziyę i Shahinez i syna Seifa.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Galatasaray Stambuł[edytuj | edytuj kod]

Olympique Marsylia[edytuj | edytuj kod]

Bayern Monachium[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Telewizja Polska S.A, Legenda Bayernu oficjalnie zakończyła karierę. Ostatniego gola strzeliła... Wieczystej [WIDEO] [online], sport.tvp.pl, 22 października 2022 [dostęp 2022-10-24] (pol.).
  2. ↑ Shoot-out win ends Chelsea's long wait for glory [data dostępu: 2013-08-06] (ang.)
  3. ↑ Robben ends Bayern's run of final misery [data dostępu: 2013-08-06] (ang.)
  4. ↑ Franck Ribéry unterschreibt bis 2017 [data dostępu: 2013-06-28] (niem.)
  5. ↑ Franck Ribery, Bayern Munich sign contract extension through 2017 [data dostępu: 2013-06-28] (ang.)
  6. ↑ Franck Ribéry extends Bayern Munich contract until 2017 [data dostępu: 2013-06-28] (ang.)
  7. ↑ Wirtualna Polska Media, Oficjalnie: koniec pewnej epoki. Franck Ribery i Arjen Robben opuszczają Bayern Monachium - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 5 maja 2019 [dostęp 2019-05-23] (pol.).
  8. ↑ Franck Ribery (Salernitana) - Profil zawodnika - Flashscore.pl [online], www.flashscore.pl [dostęp 2022-08-14] (pol.).
  9. ↑ Franck Ribery - Eu-Football.info (ang.)
  10. ↑ Franck Ribéry, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–kadra) [dostęp 2020-12-02].
  11. ↑ Ribery: Lucky to be alive [data dostępu: 2012-01-21] (ang.)
  12. ↑ Why France can’t face its new national hero [data dostępu: 2012-01-21] (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Składy reprezentacji Francji
Skład reprezentacji Francji na Mundialu 2006

Francja

Skład reprezentacji Francji na Euro 2008

Francja

Skład reprezentacji Francji na Mundialu 2010

Skład reprezentacji Francji na Euro 2012

Nagrody i wyróżnienia
Piłkarze Roku UEFA
Gol roku Ligue 1
Najlepszy piłkarz roku we Francji
Młody zawodnik roku Ligue 1
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franck_Ribéry&oldid=73514008”