Frank Damrosch
| |
| Imię i nazwisko |
Frank Heino Damrosch |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Frank Heino Damrosch (ur. 22 czerwca 1859 we Wrocławiu, zm. 22 października 1937 w Nowym Jorku[1][2][3]) – amerykański dyrygent i pedagog pochodzenia niemieckiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Leopolda, brat Waltera[2]. Uczył się muzyki u Jeana Vogta i Dionysa Prucknera, po wyjeździe wraz z rodziną do Stanów Zjednoczonych w 1871 roku u Ferdinanda von Intena[3]. W latach 1882–1885 dyrygował chórem w Denver[1][2][3]. Od 1885 do 1891 roku był chórmistrzem Metropolitan Opera w Nowym Jorku[1][2]. W 1891 roku odwiedził Berlin, gdzie był uczniem Maurycego Moszkowskiego[2]. Po powrocie do Nowego Jorku w 1892 roku zorganizował People’s Singing Clases, dyrygował też People’s Choral Union (1894–1909)[2]. Prowadził założone przez siebie Musical Art Society (1893–1920), był też dyrygentem Oratorio Society (1898–1912)[2]. Od 1898 do 1912 roku organizował w Nowym Jorku koncerty muzyczne dla młodzieży[2]. W 1905 roku założył Institute of Musical Art, w 1926 roku połączony z Juilliard School[1][2][3].
Otrzymał tytuł doktora honoris causa Yale University (1904)[1][2]. Był autorem prac Popular Method of Sight-Singing (Nowy Jork 1894), Some Essentials in the Teaching of Music (Nowy Jork 1916) i Institute of Musical Art, 1905–1926 (Nowy Jork 1936)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 330–331. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 783–784. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 194. ISBN 0-674-37299-9.