Franz Böhme

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franz Böhme
Ilustracja
Franz Böhme
generał pułkownik generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1885
Zeltweg

Data i miejsce śmierci

29 maja 1947
Norymberga

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Bundesheer
Wehrmacht

Jednostki

32 Dywizja Piechoty,
2 Armia Pancerna,
20 Armia Górska

Stanowiska

dowódca dywizji, dowódca armii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa;
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego Złoty Krzyż Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny I Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Węgierskiego Zasługi (wojskowy) Komandor Orderu Korony Włoch Order Krzyża Wolności I Klasy z Gwiazdą – wojenny (Finlandia)

Franz Böhme (ur. 15 kwietnia 1885 w Zeltweg, zm. 29 maja 1947 w Norymberdze) – austriacki i niemiecki wojskowy, generał pułkownik z czasów II wojny światowej, General der Gebirgstruppen (generał broni oddziałów górskich), zbrodniarz wojenny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był oficerem Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 95 we Lwowie. W latach 1911–1914 był słuchaczem Szkoły Wojennej w Wiedniu[1][2]. Brał udział w I wojnie światowej w szeregach Armii Austro-Węgier.

Od 19 lipca 1939 był dowódcą 32 Dywizji Piechoty, która walczyła w Polsce i Francji. 5 czerwca 1940 roku objął dowodzenie nad XXXXII Korpusem Armijnym, a pod koniec 1941 roku nad niemieckimi wojskami okupacyjnymi w Serbii. Bilans dwumiesięcznego pobytu gen. Böhme w Serbii to od 20 tys. do 30 tys. rozstrzelanych cywilnych mieszkańców w akcie zemsty za to, że w walkach z jugosłowiańskimi partyzantami poległo 160 żołnierzy Wehrmachtu, a 278 zostało rannych.

Od grudnia 1943 roku walczył w XVIII Niemieckim Korpusie Armijnym, jednocześnie był dowódcą XVIII Okręgu Wojskowego w Salzburgu. 24 czerwca 1944 roku został dowodzącym 2 Armii Pancernej na Bałkanach. Na skutek ran odniesionych w katastrofie lotniczej w lipcu 1944 roku został przeniesiony do rezerwy, a dowództwo nad Armią Pancerną objął Maximilian de Angelis. W 1945 roku Böhme dowodził 20 Armią Górską. Po wojnie dostał się do niewoli na terytorium Norwegii. Był oskarżony o zbrodnie wojenne, których dokonać miała podległa mu jednostka wojskowa w Serbii.

W maju 1947 roku popełnił samobójstwo, skacząc z okna więzienia, w którym przebywał. Został pochowany w Grazu.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Schematismus 1912 ↓, s. 336, 656, 1190.
  2. Schematismus 1914 ↓, s. 253, 568, 1063.
  3. a b c d e f g Böhme, Franz Friedrich - TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2021-06-13].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).