François Quesnay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
François Quesnay
Ilustracja
Data urodzenia

1694

Data śmierci

1774

Zawód, zajęcie

ekonomista

Narodowość

Francuz

François Quesnay wym. /fʁɑ̃swa kɛnɛ/ (ur. 4 czerwca 1694 w Méré, zm. 16 grudnia 1774 w Wersalu) – francuski lekarz, teoretyk ekonomii, twórca szkoły fizjokratycznej.

Urodził się w Méré niedaleko Paryża jako syn drobnego właściciela ziemskiego. Kiedy przeniósł się do stolicy, utrzymywał się z grawerstwa, jednocześnie zdobywając na kursach wiedzę z zakresu medycyny. Dzięki swym uzdolnieniom lekarskim oraz popularności wśród arystokracji w 1749 roku Quesnay został lekarzem faworyty Ludwika XV, markizy de Pompadour, a następnie przybocznym lekarzem królewskim[1][2].

Bliskość dworu królewskiego pozwoliła mu na wgląd w położenie ekonomiczne i chaos administracyjny ówczesnej Francji. Na zamówienie Diderota i d’Alamberta napisał artykuły ekonomiczne do Encyclopédie m.in. Doświadczenie (Évidence), Dzierżawcy (Les Fermiers), Zboża (Les Grains)[1][2].

Po śmierci markizy de Pompadour w roku 1764 Quesnay opuścił dwór w Wersalu i napisał Maksymy ogólne ekonomicznego rządzenia krajem rolniczym oraz wydał Tablicę ekonomiczną (Tableau économique), która stanowiła podstawę fizjokratyzmu. Praca była początkiem badań nad procesami reprodukcji i obiegu produktu społecznego. Quesnay w swojej pracy dowodził znaczenia rolnictwa dla całej gospodarki, jako że ziemia była według niego jedynym źródłem bogactwa[1][2][3].

Po ukazaniu się Tablicy ekonomicznej rozpoczęła się sława Quesnaygo i jego szkoły. Urządzał zebrania skupiające wielu myślicieli i działaczy tego okresu, tworzy centrum nowej doktryny ekonomicznej.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Tableau economique, 1965
  • Observations sur les effets de la saignée (1730)
  • Essai phisique sur l'œconomie animale (1736)
  • L’Art de guérir par la saignée (1736)
  • Traité de la gangrène (1749)
  • Traité des fièvres continues (1753)
  • Évidence, tome VI de l’Encyclopédie de Diderot et d’Alembert (1756)
  • Fermiers, tome VI de l’Encyclopédie de Diderot et d’Alembert (1756)
  • Grains, tome VII de l’Encyclopédie de Diderot et d’Alembert (1757)
  • Maximes générales du gouvernement économique d’un royaume agricole (1758)
  • Tableau économique (1758)
  • « Observations sur le droit naturel des hommes réunis en société » w Journal de l’agriculture (wrzesień 1756)
  • Le plus avantageux au genre humain (1768)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c I. Barwicka-Tylek, Quesnay François, [w:] Słownik historii doktryn politycznych, t. 4, red. K. Chojnicka, M. Jaskólski, Warszawa 2009, s. 793.
  2. a b c E. Rostworowski, Historia powszechna. Wiek XVIII, wyd. 6, Warszawa 1998, s. 411.
  3. M. Jaskólski, Fizjokratyzm, [w:] Słownik historii doktryn politycznych, t. 2, red. M. Jaskólski, Warszawa 1999, s. 189-190.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]