Freeman Freeman-Thomas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Freeman Freeman-Thomas, 1. markiz Willingdon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 września 1866
Eastbourne

Data i miejsce śmierci

12 lipca 1941
Londyn

Wicekról Indii
Okres

od 18 kwietnia 1931
do 18 kwietnia 1936

Poprzednik

lord Goschen (p.o.)

Następca

lord Linlithgow

Gubernator generalny Kanady
Okres

od 5 sierpnia 1926
do 4 kwietnia 1931

Poprzednik

lord Bing of Vimy

Następca

lord Bessborough

Lord strażnik Pięciu Portów
Okres

od 1936
do 1941

Przynależność polityczna

Partia Liberalna

Poprzednik

lord Reading

Następca

Winston Churchill

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Order Imperium Indyjskiego Order Gwiazdy Indii

George Freeman Freeman-Thomas GCSI, GCMG, GCIE, GBE (ur. 12 września 1866, zm. 12 sierpnia 1941) – brytyjski polityk i administrator kolonialny, w latach 1926–1931 gubernator generalny Kanady, a od 1931 do 1936 wicekról Indii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie odebrał w Eton College i w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Po ukończeniu studiów podjął karierę polityczną. W latach 1900-1910 zasiadał w Izbie Gmin z ramienia Partii Liberalnej jako reprezentant okręgów Hasting (do 1906 r.) i Bodmin. W 1910 r. został parem Zjednoczonego Królestwa jako baron Willingdon, a rok później jednym z whipów w Izbie Lordów. W latach 19131926 służył w administracji kolonialnej w Indiach, najpierw jako gubernator Bombaju (do 1918 r.), a potem Madrasu (1919-1924). W 1924 r. otrzymał godność wicehrabiego Willingdon.

W 1926 r. został gubernatorem generalnym Kanady. Był pierwszym gubernatorem Kanady niebędącym przedstawicielem rządu Zjednoczonego Królestwa w Dominium. Stało się tak na mocy postanowień konferencji imperialnej z 1926 r. Willingdon często podróżował po Kanadzie i był pierwszym gubernatorem, który podróżował drogą powietrzną, często latając między Ottawą a Montrealem. W 1927 r., jako pierwszy gubernator generalny, złożył oficjalną wizytę w Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku przyjmował księcia Walii i premiera Baldwina na uroczystościach 60-lecia Kanady.

Po zakończeniu swej kadencji w Ottawie w 1931 r., został podniesiony do rangi hrabiego i wrócił do Indii jako wicekról. W 1936 r. uzyskał tytuł markiza – był ostatnią jak dotąd osobą spoza rodziny królewskiej podniesioną do tej godności. Również wtedy otrzymał honorowy urząd lorda strażnika Pięciu Portów i został członkiem Tajnej Rady.

20 lipca 1892 r. poślubił lady Marie Adelaide Brassey (1875 – 30 stycznia 1960), córki Thomasa Brasseya, 1. hrabiego Brassey, i Anny Allnutt, córki Johna Allnutta. Freeman i Marie mieli razem dwóch synówL

Willingdon był zapalonym sportowcem. Lubił wędkarstwo, golf, tenis, narciarstwo, curling i krykiet. Jako lord-in-waiting króla Jerzego V często grywał z nim w tenisa. Był kawalerem Krzyża Wielkiego Orderu Imperium Indyjskiego, Orderu Gwiazdy Indii, Orderu Imperium Brytyjskiego i Orderu św. Michała i św. Jerzego. Zmarł w 1941 r. i został pochowany w opactwie westminsterskim.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]