Fregaty rakietowe projektu 1159

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fregaty projektu 1159 /1159T / 1159TP
Ilustracja
Kraj budowy

 ZSRR

Użytkownicy

 Algieria
 Bułgaria
 Kuba
 Libia
 Volksmarine
 MW ZSRR

Wejście do służby

1975

Zbudowane okręty

14 (6 szt. pr. 1159, 6 szt. pr 1159T i 2 szt. pr. 1159TP)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1440 t (рr. 1159T – 1520 t), pełna 1660 t (пр. 1159Т - 1673 t)

Długość

96,51 m

Szerokość

12,56 m

Zanurzenie

3,2 m

Napęd

siłownia w układzie CODAG mocy 25 000 KM napędzające 3 śruby

Prędkość

27 węzłów (według innych źródeł[jakich?] 29)

Zasięg

2000 mil przy 29 w, 4500 mil przy 14 w, (рr. 1159Т - 4000 mil przy 14 w, 1900 mil przy 29 w)

Załoga

108 - 112

Uzbrojenie

1 wyrzutnia ZIF-122 pocisków przeciwlotniczych systemy 4K33 SA-N-4
4 wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych P-20T Termit SS-N-2 (tylko na okrętach pr. 1159TP )
4 działa AK-726 kaliber 76 mm zapas 1200 pocisków
4 działka AK-230 kaliber 30 mm
2 wyrzutnie RBU-6000 Smiercz-2 zapas 120 pocisków, możliwość przenoszenia 12 bomb głębinowych BB-1 lub do 14 min. Na okrętach pr. 1159T i TP zamontowano 4 wyrzutnie torped kaliber 400 mm do zwalczania okrętów podwodnych.

Fregaty rakietowe projektu 1159 (w kodzie NATO Koni) – typ radzieckich fregat przeznaczonych do zwalczania okrętów podwodnych. Zaczęły wchodzić do służby w połowie lat 70. i były przeznaczone dla odbiorców zagranicznych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 70. w ZSRR rozpoczęto prace nad fregatami przeznaczonymi do zwalczania okrętów podwodnych, które miały zastąpić opracowane w latach 50. fregaty projektu 50. Okręty były budowane w ukraińskiej stoczni Zelenodolsk, która w latach 1975 - 1988 zbudowała 14 jednostek tego typu. 13 z nich trafiło na eksport, a jedna została wykorzystywana przez radziecką marynarkę wojenną w celu szkolenia załóg dla wyeksportowanych okrętów.

Wersje[edytuj | edytuj kod]

  • Koni I – wersja przeznaczona do operowania na wodach europejskich
  • Koni II – wersja przeznaczona do operowania na wodach tropikalnych

Użytkownicy[edytuj | edytuj kod]

  • ZSRR – w użyciu był jeden okręt tego typu ("Delfin"), który na Morzu Czarnym był wykorzystywany do szkolenia załóg innych okrętów projektu 1159. W 1990 sprzedany Bułgarii, gdzie pozostaje w służbie.
  • Algieria – 3 okręty pr. 1159T, które pozostają w służbie. Poddano je modernizacji, polegającej na unowocześnieniu wyposażenia elektronicznego i uzbrojenia. (działka Ak-230 wymieniono na AK-630 i zamontowano wyrzutnie torped kal. 533)
  • Libia – 2 okręty pr. 1159TR. Oba zatopiono 9.08.2011 w Trypolisie
  • Kuba – 3 okręty pr. 1159T: „Mariel”, „Moncada” i „356”. Wszystkie wycofano ze służby, dwa zatopiono jako sztuczne rafy.
  • NRD – 3 okręty pr. 1159: „Berlin – Hauptstadt der DDR”, „Rostock”, „Halle”. Wszystkie wycofano ze służby i złomowano na początku lat dziewięćdziesiątych.
  • Jugosławia – posiadała dwa okręty pr. 1159, podczas modernizacji dodano 4 wyrzutnie pocisków P-20T

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]