Friðrik Þór Friðriksson
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód | |
| Lata aktywności |
od 1975 |
Friðrik Þór Friðriksson (ur. 12 maja 1954 w Reykjavíku) – islandzki reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Ze względów typograficznych poza Islandią spotyka się zwykle zapis: Fridrik Thor Fridriksson[1] lub Fridrik Thór Fridriksson[2]. Twórca Icelandic Film Corporation.
Charakterystyka twórczości[edytuj | edytuj kod]
W twórczości Friðrikssona zauważana jest fascynacja kinematografią amerykańską, z którą polemizować zaczyna on w filmie Białe wieloryby[3]. Jako lewicujący twórca przedstawia w swoich dziełach kontekst wpływów kulturowych i politycznych na społeczeństwo Islandii. Jego Dni filmu są zarówno wyrazem ambiwalencji wobec Stanów Zjednoczonych, jak i wyrazem tęsknoty za „magią kina”[4].
Motywami w jego twórczości jest sięganie do wątków typowych dla kina drogi z eksponowaniem przybyszy z zagranicy[5] oraz przedstawianie stosunku do własnej tradycji Islandczyków żyjących w ponowoczesnej rzeczywistości[6]. Ponadto jest to też przeciwstawianie panteistycznej wsi zlaicyzowanemu miastu[7] i sięganie do topiki religijnej[8], czemu towarzyszy zwracanie się w kierunku neopogaństwa. Tęsknota za tradycją widoczna jest w przedstawianiu natury, z którą wiążą się jego bohaterowie, co jako wyraz duchowej czystości jest odniesieniem do takiego przedstawiania rzeczywistości w literaturze islandzkiej od XIX wieku[9]. Odniesienia do neopogaństwa widoczne są też w innych działaniach Friðrikssona: do swych filmów wykorzystywał muzykę Hilmara Örna Hilmarssona, inspirującego się nurtem New Age[10], w początkowych scenach filmu Rock w Reykjaviku występuje pieśniarz i badacz pogańskich rytuałów Sveinbjörn Beinteinsson[11].
Tworząc film Anioły wszechświata, Friðriksson wykorzystał strategię systemu gwiazd, obsadzając sprawdzonych wcześniej aktorów: Ingvara Eggerta Sigurðssona, Hilmira Snæra Guðnasona i Baltasara Kormákura[12].
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- 1980: Brennu Njáls saga
- 1981: Eldsmiðurinn
- 1982: Rock w Reykjaviku (Rokk í Reykjavík)
- 1984: Islandzcy kowboje (Kúrekar norðursins)
- 1985: Hringurinn
- 1987: Białe wieloryby (Skytturnar)
- 1989: Flugþrá - telewizyjny
- 1991: Dzieci natury (Börn náttúrunnar) – nominacja do Oscara za najlepszy film obcojęzyczny
- 1994: Dni filmu (Bíódagar)
- 1995: Zimny dreszcz (Cold Fever)
- 1996: Wyspa diabła (Djöflaeyjan)
- 2000: Anioły wszechświata (Englar alheimsins)
- 2002: Sokoły (Fálkar)
- 2002: On Top Down Under
- 2004: Niceland (Næsland)
- 2009: Sólskinsdrengurinn
- 2010: Mama Gogo (Mamma Gógó )
- 2011: Tími nornarinnar
- 2011: 60 Seconds of Solitude in Year Zero
- 2015: Horyzont (Sjóndeildarhringur)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Friðrik Þór Friðriksson w bazie IMDb (ang.)
- ↑ a b Fridrik Thor Fridriksson w bazie Filmweb
- ↑ Konefał 2016 ↓, s. 48.
- ↑ Konefał 2016 ↓, s. 53-54.
- ↑ Konefał 2016 ↓, s. 142.
- ↑ Konefał 2016 ↓, s. 177.
- ↑ Konefał 2016 ↓, s. 56.
- ↑ Konefał 2016 ↓, s. 200.
- ↑ Konefał 2016 ↓, s. 118.
- ↑ Konefał 2016 ↓, s. 129.
- ↑ Konefał 2016 ↓, s. 173.
- ↑ Konefał 2016 ↓, s. 199-200.
- ↑ Konefał 2016 ↓, s. 397-399.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sebastian Jakub Konefał: Kino Islandii. Tradycja i ponowoczesność. Gdańsk: Wydawnictwo w Podwórku, 2016. ISBN 978-83-64134-14-2.
- Jolanta Sowińska-Gogacz, Film islandzki dzisiaj. Sylwetka Fridrika Thóra Fridrikssona, „Kwartalnik Filmowy” 2002, nr 39-40.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Friðrik Þór Friðriksson w bazie IMDb (ang.)