Froł Kozłow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Froł Kozłow
Фрол Романович Козлов
Pełne imię i nazwisko

Froł Romanowicz Kozłow

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1908
Łoszczynino, gubernia riazańska

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1965
Moskwa

Premier Rosyjskiej FSRR
Okres

od 19 grudnia 1957
do 31 marca 1958

Przynależność polityczna

KPZR

Poprzednik

Michaił Jasnow

Następca

Dmitrij Polanski

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy

Froł Romanowicz Kozłow, ros. Фрол Романович Козлов; ur. 23 lipca?/5 sierpnia 1908 we wsi Łoszczynino w guberni riazańskiej[1], zm. 30 stycznia 1965 w Moskwie) – radziecki polityk, premier Rosyjskiej FSRR, Bohater Pracy Socjalistycznej (1961).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze wsi nad rzeką Oka[2]. Mając 15 lat pracował w fabryce włókienniczej jako niewykwalifikowany robotnik[1]. Absolwent politechniki i inżynier metalurg, a od 1939 w zakładach metalurgicznych był sekretarzem komórki partyjnej[1]. Od 1940 w Iżewsku sekretarz miejskiego komitetu partii, a od 1947 w Kujbyszewie drugi sekretarz obwodowego komitetu partii. Od grudnia 1949 II sekretarz, a od 19 stycznia 1950 do 8 lipca 1952 I sekretarz Komitetu Miejskiego WKP(b) w Leningradzie. Od 25 listopada 1953 do 24 grudnia 1957 w tym samym mieście był I sekretarzem Komitetu Obwodowego KPZR[1]. Od 14 października 1952 do śmierci członek KC KPZR. Od 19 grudnia 1957 do 31 marca 1958 był premierem Rosyjskiej FSRR, kiedy pierwszym sekretarzem Komitetu Centralnego KPZR był Nikita Chruszczow. Członek Biura Politycznego KC KPZR od 29 czerwca 1957 do 16 listopada 1964 (wcześniej, od 14 lutego 1957, był zastępcą członka Biura Politycznego). Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 3 do 6 kadencji. 17 czerwca 1961 uhonorowany tytułem Bohatera Pracy Socjalistycznej.

Odznaczony Medalem Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej oraz orderami: Lenina (czterokrotnie), Czerwonej Gwiazdy, Wojny Ojczyźnianej II stopnia i dwukrotnie Czerwonego Sztandaru Pracy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Suworow 2013 ↓, s. 164.
  2. Zgon F. Kozłowa. „Nowiny”, s. 1, Nr 26 z 1 lutego 1965. 
  3. W. Suworow "Matka diabła", Poznań 2012

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]