Funkcja dielektryczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Funkcja dielektryczna, funkcja dielektryczna liniowej odpowiedzi układu – funkcja definiowana w fizyce materii skondensowanej jako stosunek podłużnej indukcji elektrycznej do podłużnego pola elektrycznego w granicy znikającego ładunku domieszek (dla podkreślenia tego mówi się czasem o funkcji dielektrycznej liniowej odpowiedzi)

gdzie:

– funkcja dielektryczna,
gęstość ładunku domieszek,
– składowe podłużne do wektora składowe transformat Fouriera odpowiednio indukcji pola elektrycznego i natężenia pola elektrycznego.

Teoria liniowej odpowiedzi zakłada istnienie ładunku domieszek o gęstości oraz ładunek ekranujący (odpowiedź układu) W takim wypadku funkcja dielektryczna przyjmuje postać

gdzie:

– odpowiednie transformaty Fouriera gęstości ładunków.

Wtedy całkowity potencjał ma postać

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]