Gęstość powietrza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gęstość powietrza – stosunek masy powietrza do jego objętości. W układzie SI jest mierzona w jednostkach (kg/m³). Na poziomie morza w temperaturze 20 °C powietrze suche ma gęstość około 1,2 kg/m³. Gęstość powietrza maleje wraz ze wzrostem wysokości i odpowiednio spadkiem ciśnienia.

Zależność od temperatury i ciśnienia[edytuj | edytuj kod]

Zależność gęstości powietrza od ciśnienia i temperatury określa wzór:

gdzie:

ρ – gęstość powietrza
p – ciśnienie (w Pa)
M – efektywna masa molowa dla powietrza (0,0289 kg/mol)[1]
R – uniwersalna stała gazowa
Ttemperatura w skali bezwzględnej.

lub

gdzie:

rindywidualna stała gazowa dla powietrza.

Indywidualna stała gazowa r dla suchego powietrza:

Dlatego:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wybrane właściwości fizyczne (wartości zaokrąglone), [w:] David Halliday, Robert Resnick, Jearl Walker, Podstawy fizyki. Tom 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, przednia okładka, strona wewnętrna, ISBN 978-83-01-14024-3.
  2. Gęstość powietrza. [w:] Encyklopedia leśna [on-line].