Otchłań (film 1989)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Głębia (film 1989))
Otchłań (Głębia)
The Abyss
Gatunek

SF

Rok produkcji

1989

Data premiery

9 sierpnia 1989

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

138 min

Reżyseria

James Cameron

Scenariusz

James Cameron

Główne role

Ed Harris
Mary Elizabeth Mastrantonio
Michael Biehn

Muzyka

Alan Silvestri

Zdjęcia

Mikael Salomon

Scenografia

Leslie Dilley

Kostiumy

Deborah Everton

Montaż

Conrad Buff IV
Joel Goodman
Howard E. Smith

Produkcja

Gale Anne Hurd

Wytwórnia

20th Century Fox

Dystrybucja

20th Century Fox

Budżet

43-47 mln dolarów

Nagrody
1 Oscar
1 nagroda Saturn

Otchłań (inne tłumaczenie: Głębia) – amerykański film SF z 1989 roku w reżyserii Jamesa Camerona.

Główne role[edytuj | edytuj kod]

i inni

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Okręt podwodny „Montana” spotyka na swej drodze tajemniczy obiekt. Próbując go ścigać, zderza się z podwodną skałą i tonie. Wierząc, że można wyciągnąć załogę, marynarka wojenna prosi o pomoc załogę podwodnej stacji „Deepcore” pod dowództwem Virgila Brigmana. Dołącza do nich czterech marines, wraz z byłą żoną Brigmana – Lindsey. „Deepcore” dociera do „Montany”. Na miejscu okazuje się, że nikt z załogi nie przeżył. Jeden z członków załogi stacji – Vries – przez chwilę widzi tajemnicze kolorowe światło, po czym traci przytomność. Pozostali biorą go na pokład i odpływają.

W międzyczasie na powierzchni, szalejący tajfun niszczy na statku-matce stacji dźwig, który, tonąc, omal jej nie niszczy. Kilku członków załogi ginie, pozostali cudem unikają śmierci. W czasie próby usunięcia resztek dźwigu Lindsey widzi dziwne światła, ale nikt jej nie wierzy. W pewnym momencie na pokładzie stacji pojawia się tajemnicza „wstęga wodna”: dziwny przezroczysty stwór potrafiący naśladować mimikę ludzkiej twarzy. Nie robi on załodze żadnej krzywdy, ale przerażony por. Coffey widząc zjawisko zamyka grodzie, które niszczą wodny twór.

Wkrótce Coffey i jego wspólnik zaczynają terroryzować resztę załogi. Zamykają ich w oddzielnym pomieszczeniu, po czym Coffey zaczyna przygotowywać kapsułę do odpłynięcia wraz z głowicami jądrowymi. Brigmanowi i drugiemu członkowi załogi – Dawsonowi – udaje się wydostać, po czym docierają do Coffeya. Dochodzi do potyczki. Coffeyowi udaje się wskoczyć do kapsuły. Zaczyna uciekać. Wkrótce Vries odzyskuje przytomność i uwalnia pozostałych. Lindsey ściga Coffeya drugim batyskafem. Obie kapsuły lądują na skale. Pojazd Coffeya spada i w wyniku implozji żołnierz ginie. Tam Brigman postanawia znaleźć głowicę, która została na dnie. Opuszcza się na dół w specjalnym eksperymentalnym kombinezonie. Wkrótce odnajduje głowicę i rozbraja ją. Okazuje się jednak, że powietrza nie wystarczy już na powrót. Samotnego w głębinach Brigmana ratują obcy zamieszkujący otchłań oceanu od eonów. Ponieważ ludzie eksperymentowali z głowicami, obcy nosili się z zamiarem zgładzenia ludzkości. Dzięki Brigmanowi zmieniają zdanie o świecie na powierzchni. Wkrótce uszkodzona „Deepcore” wypływa na powierzchnię uniesiona wynurzającym się miastem obcych. Z jego wnętrza wychodzi uważany za zmarłego Virgil.

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Oscary za rok 1989

Nagrody Saturn 1989/90

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]