Gładkie Upłaziańskie
Gładkie Upłaziańskie (ok. 1700–1790 m n.p.m.) – północny, trawiasty stok Upłaziańskiej Kopy w długiej północno-zachodniej grani Ciemniaka w polskich Tatrach Zachodnich. Obejmuje dwie jej grzędy opadające w północno-zachodnim kierunku oraz znajdujący się pomiędzy nimi Narciarski Żleb[1]. Dawniej stanowił tereny pastwiskowe Hali Upłaz. Często mylnie nazwę Gładkie Upłaziańskie przesuwano na sam wierzchołek Upłaziańskiej Kopy[2]. W dolnej części Gładkiego (w tzw. Wolarni), po zachodniej stronie Narciarskiego Żlebu znajdują się źródełka[1]. Na wapiennym podłożu występuje tutaj wiele wapieniolubnych, rzadkich gatunków roślin tatrzańskich. M.in. stwierdzono występowanie potrostka alpejskiego i szaroty Hoppego – bardzo rzadkich roślin, w Polsce występujących tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach[3].
Na Gładkim Upłaziańskim znajduje się najwyżej w Polsce położone stanowisko szafrana spiskiego (1630–1660 m)[4]. Po zaprzestaniu wypasu trawiasty obszar hali ciągle zmniejsza się, zarastając kosodrzewiną, stanowisko to jest więc zagrożone.
Poniżej Gładkiego Upłaziańskiego znajdują się dwie jaskinie: Jaskinia Niedźwiedzia Niżnia i Jaskinia Niedźwiedzia Średnia[5].
Letni szlak turystyczny omija Gładkie Upłaziańskie, prowadzi nim natomiast (granią wschodniej grzędy) szlak zimowy[1].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– czerwony z Cudakowej Polany przez Adamicę, polanę Upłaz, Chudą Przełączkę i Twardy Grzbiet na Ciemniak[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Maria Baścik (red.), Dolina Kościeliska, Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2014, ISBN 978-83-61788-85-0.
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-01-22] (pol.).