Głubczyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głubczyn
wieś
Ilustracja
Fragment centrum wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

złotowski

Gmina

Krajenka

Liczba ludności (2022)

490[2]

Strefa numeracyjna

67

Kod pocztowy

77-430[3]

Tablice rejestracyjne

PZL

SIMC

0526660

Położenie na mapie gminy Krajenka
Mapa konturowa gminy Krajenka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Głubczyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Głubczyn”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Głubczyn”
Położenie na mapie powiatu złotowskiego
Mapa konturowa powiatu złotowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Głubczyn”
Ziemia53°14′35″N 16°57′33″E/53,243056 16,959167[1]
Strona internetowa

Głubczyn (nazwa niemiecka Steinau[4], w latach 1945–1974 Głupczyn[5]) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Krajenka.

Od 1588 jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Trójcy Świętej[6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki wsi datuje się na 1380. W XV wieku właścicielami byli Danaborscy herbu Topór, a następnie Grzymułtowscy herbu Nieczuja, Kościeleccy herbu Ogończyk i Grudzińscy herbu Grzymała. W 1588 wzniesiono pierwszy kościół. W 1653 wymieniona jest szkoła wiejska z nauczycielem Krzysztofem Trudnikim. Zygmunt Grudziński sprzedał swoje dobra Jakubowi Bleszno-Bleszeńskiemu. W drodze spadku następnym właścicielem był kasztelan bydgoski Michał Błeszyński herbu Oksza, a potem August Gorzeński herbu Nałęcz z Dobrzycy, który sprzedał je Andrzejowi Goetzendorf-Grabowskiemu herbu Zbiświcz (1784). Odziedziczył je jego syn - Jan Teodor. Następnym właścicielem był Józef Bojanowski herbu Junosza, który sprzedał Głubczyn Józefowi Hamernikowi. On to rozpoczął parcelację dóbr, a dokończył ją Hermann Orlowius. W 1871 ukończono budowę nowego kościoła, czyli budowli obecnej. Posługę pełnił tu ksiądz Maksymilian Grochowski, bojownik o polskość Krajny i Ziemi Złotowskiej (jego grób znajduje się przy świątyni). Po 1919 wieś nie powróciła do Polski. 20 października 1930 otwarto we wsi szkołę, zamkniętą w 1939 (od 1982 imienia Maksymiliana Grochowskiego)[7].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

Zabudowa na planie owalnicy[8]. Istotne obiekty to:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33842
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 317 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 15 marca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości. (M.P. z 1947 r. nr 37, poz. 297)
  5. [Zarządzenie nr 50 Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 maja 1974 r. w sprawie zmiany i ustalenia nazw niektórych miejscowości i obiektów fizjograficznych. (M.P. z 1974 r. nr 22, poz. 130)
  6. Głubczyn – Parafia pw. Trójcy Świętej. diecezja.bydgoszcz.pl. [dostęp 2017-05-13].
  7. Gmina i Miasto Krajenka, tablica informacyjna in situ
  8. praca zbiorowa, Słownik krajoznawczy Wielkopolski, PWN, 1992, s.265, ISBN 83-01-10630-1

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]