GJ 440

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
GJ 440
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Mucha

Rektascensja

11h 45m 42,919s

Deklinacja

-64° 50′ 29,46″

Paralaksa (π)

0,21580 ± 0,00125[1]

Odległość

15,10 ± 0,10 ly
4,63 ± 0,03 pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

11,513m

Ruch własny (RA)

2668,5 ± 4,0 mas/rok

Ruch własny (DEC)

-352,7 ± 3,8 mas/rok

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

biały karzeł

Typ widmowy

DQ6

Masa

0,75 M[2]

Wielkość absolutna

13,19 ± 0,07m

Jasność

10(-3,28 ± 0,02) L

Przyspieszenie grawitacyjne

10(8,27 ± 0,05)[2]

Wiek

1,44 ± 0,13 Ga[a]

Temperatura

8490 ± 270 K[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J11454297-6450297
Katalog Gliesego: GJ 440
Katalog Hipparcosa: HIP 57367
LHS 43, LP 145-141, WD 1142-645

GJ 440gwiazda położona w gwiazdozbiorze Muchy, w odległości ok. 15,1 lat świetlnych od Słońca, jedna z gwiazd bliskich Układowi Słonecznemu. Jasność wizualna tej gwiazdy to 11,5m, zatem nie jest widoczna gołym okiem. Jest to samotny biały karzeł, czwarty pod względem odległości od Słońca, po Syriuszu B i Procjonie B w układach podwójnych, oraz samotnej Gwieździe van Maanena.

Właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda GJ 440 jest białym karłem, należy do typu widmowego DQ6. Ma masę 0,75 masy Słońca i jasność ok. 0,0005 jasności Słońca. Gwiazda powstała po odrzuceniu otoczki przez umierającego olbrzyma; jego odsłonięte jądro stało się białym karłem i powoli stygnie od 1,4 miliarda lat[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wiek stygnięcia białego karła, bez uwzględnienia czasu spędzonego na ciągu głównym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. GJ 440 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d P. Bergeron, S.K. Leggett, María Teresa Ruiz. Photometric and Spectroscopic Analysis of Cool White Dwarfs with Trigonometric Parallax Measurements. „The Astrophysical Journal Supplement”. 133, s. 413–449, 2002. DOI: 10.1086/320356. (ang.).