Gabriel Laub
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 października 1928 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1998 |
| Przyczyna śmierci |
choroba nowotworowa |
| Miejsce spoczynku |
Izrael |
| Zawód, zajęcie |
pisarz, aforysta, dziennikarz, tłumacz |
| Narodowość |
polsko-czechosłowacko-niemiecka |
| Alma Mater |
Uniwersytet w Pradze |
Gabriel Laub (ur. 24 października 1928 w Bochni, zm. 3 lutego 1998 w Hamburgu) – polsko-czesko-niemiecki pisarz, publicysta, dziennikarz, satyryk i aforysta żydowskiego pochodzenia[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wychowywał się w kupieckim domu w Krakowie. Po wybuchu wojny jego rodzina uciekła do Lwowa, stamtąd została przez Sowietów deportowana do Uzbekistanu. W 1946 roku powrócił do Polski. Po zdaniu matury w Krakowie przeprowadził się w roku 1948 do Czechosłowacji, uzyskując w tym samym roku obywatelstwo czechosłowackie. W Pradze studiował nauki społeczno-polityczne. Pracował jako dziennikarz. W 1968 wyemigrował do Niemiec, zamieszkał w Hamburgu, pisząc odtąd w języku niemieckim. W 1976 został prezydentem PEN emigracyjnych pisarzy niemieckojęzycznych[1].
Zmarł w Hamburgu wskutek długotrwałej choroby nowotworowej. Został pochowany w Izraelu obok grobu swoich rodziców.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Cenione są jego aforyzmy, nawiązujące do aforystyki J.S. Leca. Aforyzmy Gabriela Lauba są utrzymane w pesymistycznej tonacji, ale ten pesymizm nie jest celem samym w sobie, a poprzez groteskowe wyolbrzymienie ma doprowadzić czytelnika do poznania dobra. Jako satyryk komentował otaczającą go rzeczywistość z pozycji antydoktrynalnych, krytykując zarówno lewicowe, jak i prawicowe ideologie[2]. Pisał też powieści. Tłumaczył na język niemiecki utwory autorów polskich, słowackich i rosyjskich (m.in. Solżenicyna). Przyswoił literaturze niemieckiej utwory Havla i Nałkowskiej. Był autorem scenariuszy filmowych[1][2].
Wybrane utwory[edytuj | edytuj kod]
- Der Aufstand der Dicken (1963)
- Verärgerte Logik (1969)
- Alle Macht den Spionen (1968)
- Erlaubte Freiheiten (1975)
- Denken erlaubt (1977)
- Gespräche mit dem Vogel (1984)
- Denken verdirbt den Charakter (1984)
- Unordnung ist das ganze Leben. (1992)
- Entdeckungen in der Badewanne (1987)
- Dabeisein ist nicht alles (1989)
Wybrane aforyzmy[3][edytuj | edytuj kod]
- Absolutna moralność: wszystko jest zakazane.
- Aniołom jest łatwo być aniołami. Nie jedzą i są bezpłciowi.
- Bohaterowie są potrzebni w niebezpiecznych okolicznościach, we wszystkich innych bohaterowie są niebezpieczni.
- Cynizm cyników polega nie tyle na tym, co mówią, ale na tym, co myślą.
- Człowiek uczy się przez całe życie, z wyjątkiem lat szkolnych.
- Gdyby bezmyślność miała chronić przed bólami głowy, producenci aspiryny mogliby zamknąć swoje sklepy.
- Ideolog: idiota, który nie zrobił kariery.
- Ideologia to zbiór bajek dla dzieci z akademickimi tytułami.
- Każdemu mężczyźnie potrzebne są do życia trzy kobiety: matka, żona i przynajmniej jedna kobieta, która widzi w nim mężczyznę.
- Nic nie kosztuje tak drogo jak tanie prawdy.
- Przyszłość literatury jest w aforyzmie, Nie można go sfilmować.
- Wyobraźnia jest czymś, czego niektórzy ludzie nie potrafią sobie wyobrazić.
- Życie otrzymuje się dożywotnio.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Gabriel Laub-Biografie [online], die-biografien.de [dostęp 2023-10-18].
- ↑ a b Pisarze niemieckojęzyczni XX wieku. Leksykon encyklopedyczny PWN pod red, Marka Zybury. Warszawa – Wrocław: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996. ISBN 83-01-11995-0 (autor biogramu: Marek Zybura), s. 196.
- ↑ Gabriel Laub aforyzmy, myśli: Życie otrzymuje się dożywotnio [online], aforyzmy-cytaty.pl [dostęp 2023-10-18].
