Gaj oliwny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gaj oliwny I
Olijfboomgaard I
Ilustracja
Autor

Vincent van Gogh

Data powstania

1889

Medium

olej na płótnie

Wymiary

73,0 × 93,0 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Kansas City

Lokalizacja

Nelson-Atkins Museum of Art

Gaj oliwny II
Olijfboomgaard II
Ilustracja
Autor

Vincent van Gogh

Data powstania

1889

Medium

olej na płótnie

Wymiary

72,0 × 92,0 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Otterlo

Lokalizacja

Kröller-Müller Museum

Gaj oliwny III
Olijfboomgaard III
Ilustracja
Autor

Vincent van Gogh

Data powstania

1889

Medium

olej na płótnie

Wymiary

73,0 × 92,0 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Amsterdam

Lokalizacja

Muzeum Vincenta van Gogha

Gaj oliwny (hol. Olijfboomgaard, ang. Olive Grove) – tytuł trzech obrazów olejnych przedstawiających gaj oliwny, namalowanych przez holenderskiego artystę Vincenta van Gogha w czerwcu (I i II obraz) oraz na przełomie listopada i grudnia (III obraz) 1889 podczas jego pobytu w Saint-Rémy.

Pierwszy z obrazów znajduje się w Nelson-Atkins Museum of Art w Kansas City[1], drugi w Kröller-Müller Museum w Otterlo[2], a trzeci w Muzeum Vincenta van Gogha w Amsterdamie[3].

Nr kat.: F 715, JH 1759; F 585, JH 1758; F 707, JH 1857.

Historia i opis[edytuj | edytuj kod]

Cykl obrazów z drzewami oliwnymi w roli głównej powstał podczas krótkich wycieczek van Gogha poza teren szpitala psychiatrycznego w Saint-Rémy. Szczególną uwagę artysty zwróciły gaje oliwkowe.

W cyklu Gaj oliwny van Gogh podjął drzewo jako temat, ale w inny sposób, niż cyprysy – cała powierzchnia obrazu zdominowana została przez jeden ruch. Pracując pospiesznie artysta połączył poszczególne elementy w wyobrażenie zagajnika oliwnego, którego drzewom wiejące, porywiste mistrale nadały poskręcane formy. Ziemia, drzewa i niebo zostały oddane tym samym pociągnięciem pędzla, co połączyło je w jedną harmonijną całość. Sękate i powykrzywiane drzewa van Gogh namalował pociągnięciami krótkimi i łukowatymi, zaznaczając czarne kontury pni.

Trzy duże płaszczyzny ochry, zieleni i błękitu odznaczają się powściągliwą i łagodną tonacją. Kontrasty kolorystyczne zostały stonowane: błękitny kolor nieba powtarza się w liściach i pniach drzew, których zielone i szare odcienie powtarzają się z kolei w kolorach ziemi. Równowaga między barwami zimnymi a ciepłymi wydaje się kojąca. Tylko pnie drzew o osobliwych kształtach, oddane czarnymi konturami, wydają się wić w gwałtownych konwulsjach, co dodaje obrazowi odrobiny niepokoju[a].

Zachowało się ok. 15 obrazów z drzewkami oliwnymi w roli głównej z czasów pobytu van Gogha w Saint-Rémy.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Opis dotyczy obrazu Gaj oliwny II.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Vincent van Gogh Gallery: The Paintings: Olive Grove. [dostęp 2011-02-04]. (ang.).
  2. Vincent van Gogh gallery: The Paintings: Olive Grove. [dostęp 2011-02-04]. (ang.).
  3. Vincent van Gogh gallery: Olive Grove. [dostęp 2011-02-04]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dieter Beaujean, Per Hölmström (tłum.): Van Gogh, Liv och verk. Köln: Könemann, 2000, s. 76–77. ISBN 3-8290-4761-4. (szw.).
  • Ingo F. Walther, Peter Glücksam (tłum.): Van Gogh Basic Art Album. Taschen, 2001, s. 72. ISBN 3-8228-1128-9. (szw.).