Galisyjczycy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Galisyjczycy
Ilustracja
Populacja

ok. 3 500 000 (do 10 000 000 galicyjskiego pochodzenia)

Miejsce zamieszkania

Hiszpania: 3 111 677 –, Galicja: 2 737 370
Argentyna: 118.085
Wenezuela: 33 443
Brazylia: 29 601
Szwajcaria: 29 075
Urugwaj: 28 470
Francja: 16 026
Niemcy: 13 254
Kuba: 11 114
Reszta świata
158 203

Język

galicyjski, hiszpański

Religia

głównie katolicyzm

Pokrewne

Hiszpanie, Portugalczycy, Francuzi, Włosi

Galisyjczycy (gal. Galegos) – grupa etniczna zamieszkująca Galicję w Hiszpanii. Duże skupiska znajdują się także w zachodniej Asturii, Leónie i Zamorze oraz Madrycie. Jest ich ponad 3 mln (1985). Posługują się językiem galicyjskim. Wyznają katolicyzm (schrystianizowani w VI wieku).

Ich przodkami byli starożytni Galajkowie, w których etnogenezie najważniejszą rolę odegrali Celtowie, zromanizowani w II wieku p.n.e.–IV wieku n.e. Znaczny zakres samodzielności zachowali do XVI wieku. W 1981 Galicja uzyskała autonomię. W XVI–XX wieku występowała duża emigracja. W średniowieczu kultura galicyjska rozwijała się wspólnie z portugalską. Rozkwit kultury galicyjskiej miał miejsce w późnym średniowieczu, potem występowała stopniowa hispanizacja. Od połowy wieku XIX zauważyć można powolne odrodzenie kulturowe.