Ganeśagita
Ganeśagita (dewanagari gaṇeśagītā, Pieśń Ganeśi) – tekst hinduistyczny, jedna z git, opiewająca postać i przymioty przedwedyjskiego[1] boga o imieniu Ganeśa. Ganeśagita w całości włączona została do tekstu późniejszego dzieła o tytule Ganeśapurana.
Datowanie[edytuj | edytuj kod]
Ganeśagita jest tekstem późniejszym niż Bhagawadgita. Ramy czasowe powstania określa się na lata 900–1300 n.e. Około 1700 powstał jego komentarz, autorstwa Nilakanthy, o zabarwieniu jogicznym.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Tekst Ganeśagity zawiera 11 rozdziałów obejmujących 414 zwrotek[2]. Duże jej fragmenty są identyczne ze zwrotkami Bhagawadgity.
Treść[edytuj | edytuj kod]
Fragmenty tej gity, zaczerpnięte z gity najsławniejszej (Bhagawadgity), nie propagują jednak postaci i kultu Kryszny. Autor sławi Ganeśię jako boga najwyższego, potrafiącego usunąć każdą przeszkodę z życia wyznawcy. Tekst zaleca formy kultu oparte na technikach jogi tantrycznej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ganeśa. W: Słownik mitologii hinduskiej. Ługowski A.(red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 70, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.
- ↑ Ganeśagita. W: Georg Feuerstein: Joga – Encyklopedia. Maria Kużniak (tłum.). Wyd. 1. Poznań: Wydawnictwo BRAMA, 2004, s. 102. ISBN 83-914652-5-X.