Garnizon Kowno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Kownie
Odznaka pamiątkowa 109 Wołżskiego Pułku Piechoty,
1797-1897
Kowno, Fort II po niemieckim bombardowaniu

Garnizon Kowno – duży garnizon wojskowy zarania II RP, wcześniej garnizon wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego, Imperium Rosyjskiego, potem garnizon wojsk litewskich, radzieckich i obecnie ponownie litewskich.

Garnizon I Rzeczypospolitej[edytuj | edytuj kod]

Garnizon carski[edytuj | edytuj kod]

Samoobrony kresowe[edytuj | edytuj kod]

Kowno było jednym z miejsc formowania się polskiej ochotniczej formacji wojskowej o nazwie Samoobrona Wileńska. Od tego miasta wziął również nazwę Kowieński Pułk Strzelców, czyli późniejszy 77 Pułk Piechoty.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sztab 1 Brygady Kawalerii Narodowej Wielkiego Księstwa Litewskiego wielokrotnie zmieniał stanowisko: Kowno, Mińsk (1789), Kiejdany (1790), Wiłkomierz, Poniewież, Rosienie, Szawle.
  2. 3 Regiment Pieszy Buławy Polnej Litewskiej wielokrotnie zmieniał swoje stanowisko: Mińsk (1775), Janiszki (1778), Nowogródek, Szereszów (1778-1789), Kowno (1789), Wilno (1790), Kowno (1791), Preny (XII 1792), Szaty (1794).
  3. Sformowany 17 maja 1797 za panowania cara Pawła I. Wielokrotnie był przemianowywany od nazwisk kolejnych dowódców. Święto pułkowe: 4 lutego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1990 ISBN 83-211-1104-1