Gawłuszowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gawłuszowice
wieś
Ilustracja
Kościół w Gawłuszowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

mielecki

Gmina

Gawłuszowice

Liczba ludności (2020)

487[2]

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

39-307[3]

Tablice rejestracyjne

RMI

SIMC

0645576[4]

Położenie na mapie gminy Gawłuszowice
Mapa konturowa gminy Gawłuszowice, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Gawłuszowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Gawłuszowice”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Gawłuszowice”
Położenie na mapie powiatu mieleckiego
Mapa konturowa powiatu mieleckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Gawłuszowice”
Ziemia50°24′58″N 21°22′32″E/50,416111 21,375556[1]
Strona internetowa

Gawłuszowice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, siedziba gminy Gawłuszowice[4][5]}.

Wieś leżąca w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego wchodziła w XVII wieku w skład kompleksu mieleckiego dóbr Zbigniewa Ossolińskiego[6].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gawłuszowice. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie rzeszowskim.

Integralne części wsi Gawłuszowice[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0645582 Kąty część wsi
0645599 Kolonia część wsi
0645607 Nad Brniem część wsi
0645613 Za Wisłoką część wsi

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Gawłuszowice leżą nad rzeką Wisłoką, w zachodniej części Kotliny Sandomierskiej, w pradolinie Wisły. Od zachodu sąsiadują z Ostrówkiem, od południa z Kliszowem, zaś od wschodu i północy z Wolą Zdakowską. Pod względem klimatycznym, glebowym, botanicznym i biologicznym obszar Gawłuszowic posiada naturalne walory Kotliny Sandomierskiej i jest położony między trzema formacjami geologicznymi: Płaskowyżem Tarnowskim, Płaskowyżem Kolbuszowskim oraz Pradoliną Podkarpacką. Miejscowość zaliczana jest do sandomiersko-lubelskiego okręgu glebowego. Krajobraz jest charakterystyczny dla dolin nadwiślańskich.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1215 roku[7] i jest to jedna z najstarszych wzmianek dotyczących wsi powiatu mieleckiego. Dla porównania pierwsze wzmianki o Borowej pochodzą z 1257, Mielcu z 1229, Chorzelowie z 1326, zaś Tuszowie Narodowym dopiero z 1470. Jest wielce prawdopodobne, że władający Małopolską w dobie rozbicia dzielnicowego Leszek Biały podarował ja klasztorowi klarysek. Późniejsze dzieje osady nie są bliżej znane. Od pierwszej połowy XVII wieku wieś z okolicznymi miejscowościami znajdowała się w posiadaniu rodziny Ossolińskich herbu Topór. W 1629 roku właścicielem wsi położonej w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego był Krzysztof Ossoliński[8].

W 2010 r. w 600 lecie Bitwy pod Grunwaldem została odsłonięta olbrzymia płaskorzeźba (10,2x4,7 m.), kopia obrazu Matejki wykonana przez Jana Papina. Zakupił ją dla Gawłuszowic Tadeusz Rucki[9].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Placówki użyteczności publicznej[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Gawłuszowic działają Szkoła Podstawowa im. Władysława Jasińskiego oraz działało Publiczne Gimnazjum. Do szkoły uczęszczają dzieci z całej gminy.

W Gawłuszowicach znajdują się: przychodnia, apteka, bank spółdzielczy, poczta, biblioteki szkolna i publiczna oraz inne punkty usługowo-handlowe.

We wsi siedzibę ma rzymskokatolicka parafia pw. św. Wojciecha.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 31913
  2. Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 4 [dostęp 2022-01-17]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 253 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Dobra ziemskie Ossolińskich w pierwszej połowie XVII wieku, w: Folwark-wieś-latyfundium. Gospodarstwo wiejskie w Rzeczypospolitej w XVI-XVIII wieku, red. J. Muszyńska, Sz. Kazusek, J. Pielas, Kielce 2009, s. 103.
  7. Opis parafii na stronie diecezji sandomierskiej. [dostęp 2015-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-26)].
  8. Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w:Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. XI, Nr 2, s. 49.
  9. Polska Niezwykła

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]