Gazeta Pomorska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gazeta Pomorska
Częstotliwość

dziennik

Państwo

 Polska

Wydawca

Polska Press

Tematyka

polityczno-społeczna

Pierwszy numer

1948 (1938)

Redaktor naczelny

Marcin Habel

Średnia sprzedaż

(III kw. 2022) 14 132[1]

Liczba stron

24-48 (w zależności od dnia tygodnia)

ISSN

0867-4965

Strona internetowa

Gazeta Pomorskacodzienna gazeta (wychodzi we wszystkie dni tygodnia oprócz niedziel) województwa kujawsko-pomorskiego, z redakcją główną i drukiem w Bydgoszczy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Okres przedwojenny[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy numer Gazety Pomorskiej z dnia 18 czerwca 1938

Przed II wojną światową czasopismo o nazwie „Gazeta Pomorska” było wydawane w Toruniu, będąc kontynuacją sanacyjnego dziennika „Dzień Pomorza” (wcześniej: „Dzień Pomorski”). Pierwszy numer ukazał się 18 czerwca 1938 r., a ostatni na początku września 1939 r. Pismo to nie było protoplastą powojennej „Gazety Pomorskiej”, zbieżna jest tylko nazwa.

Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy powojenny numer Gazety Pomorskiej pojawił się 16 grudnia 1948 r. Pismo powstało w kontekście zjednoczenia PPR z PPS w Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą. Gazeta Pomorska powstała z fuzji „Gazety Zachodniej” (organu PPR) i „Głosu Pomorza” (organu PPS), będąc do 1990 r. organem Komitetu Wojewódzkiego PZPR[2].

Zasługą kolejnych redaktorów naczelnych i dziennikarzy gazety było to, że w czasach, w których ideologia górowała nad gospodarką i problemami społecznymi, powstała gazeta, którą czytały setki tysiące mieszkańców regionu, nie zawsze identyfikujących się z oficjalną propagandą. Wszechobecna cenzura zewnętrzna (oraz wewnętrzna) sprawiała, że wiele tematów nie mogło znaleźć się na łamach pisma[2].

Po likwidacji w 1990 r. wydawnictwa RSW „Prasa-Książka-Ruch”, zespół redakcyjny usiłował zachować ciągłość pisma w nowych warunkach politycznych i ekonomicznych. Zdecydowano o przekształceniu gazety w dziennik niezależny, wolny od nacisków politycznych. W tym celu powołano Spółdzielnię Pracy Dziennikarzy i Wydawców, poszukującej inwestora zewnętrznego[2].

1 marca 1994 r. utworzono spółkę „GP-Media” z udziałem norweskiego koncernu Orkla, na której czele stanął Marek Trzebiatowski. Następne lata to okres wielkich inwestycji: od 1995 r. egzemplarze Gazety były drukowane w kolorze we własnej drukarni przy ul Ołowianej, a redakcja przeniosła się do własnego gmachu przy ul. Zamoyskiego. Zakupiono również osobno funkcjonujący do 2000 r. „Dziennik Wieczorny[2].

W drugiej połowie lat 90. Gazeta Pomorska utrwaliła swoją pozycję na rynku prasowym jako dziennik regionalny Kujaw i Pomorza, jeden z najpopularniejszych i najbardziej dochodowych dzienników regionalnych w Polsce. Od 2000 r. połowę nakładu sprzedawano w prenumeracie na terenie całego województwa kujawsko-pomorskiego i fragmentach województw ościennych (powiat chojnicki, nowomiejski, wyrzyski)[2].

W 2003 r. redakcja została wyróżniona statuetką "Dobosz Powstania Wielkopolskiego", przyznawaną przez Zarząd Główny Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918/1919[3].

W 2007 r. gazeta posiadała centralę w Bydgoszczy i 16 oddziałów powiatowych, a codzienny nakład sięgał 100 tys. egzemplarzy. Każdego roku redakcja patronowała kilkudziesięciu imprezom kulturalnym i sportowym oraz organizowała wiele konkursów i plebiscytów, m.in. na „Najlepszego Sportowca Kujaw i Pomorza” oraz ranking najlepszych firm w regionie „Złota setka Kujaw i Pomorza”[2].

Rozwój Internetu sprawił, że równorzędną pozycję do formy papierowej ma portal internetowy Gazety Pomorskiej[2].

W 2013 należący do spółki Media Regionalne tytuł został przejęty przez spółkę Polskapresse[4].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Wydawcą dziennika jest spółka Polska Press. Nakład gazety wynosi około 44 tys. egzemplarzy. Redaktorem naczelnym jest Marcin Habel. Oprócz redakcji bydgoskiej, gazeta posiada redakcję w Toruniu, jak również oddziały w:

Codziennie wydawanych jest 6 mutacji lokalnych:

Gazeta Pomorska była inicjatorem reaktywacji w 1982 turnieju żużlowego w Bydgoszczy Kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych im. Mieczysława Połukarda. We wcześniejszych latach ufundowała puchar przechodni dla zwycięzcy (koło żużlowe z wplecioną stroną tytułową gazety).

Strony tematyczne i dodatki Gazety Pomorskiej[edytuj | edytuj kod]

Gazeta Pomorska ma w poszczególne dni tygodnie różne strony tematyczne i dodatki. Oto niektóre z nich:

Dzień tygodnia Dodatek lub strona tematyczna
Poniedziałek Sportowy 24
Wtorek Strefa biznesu
Środa Strona Zdrowia
Czwartek Pod paragrafem,Teleagazyn
Piątek Puls
Sobota Weekend z rodziną

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „Gazeta Pomorska” liderem sprzedaży w III kwartale, „Polska Metropolia Warszawska” na czele e-wydań, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  2. a b c d e f g Sowińska Hanna: Diamentowy jubileusz. „Gazeta Pomorska” ukazuje się już 60 lat. [w:] Kalendarz Bydgoski 2008
  3. Dobosz – Towarzystwo Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918/1919 [dostęp 2022-11-11] (pol.).
  4. Express Bydgoski i Gazeta Pomorska od dziś pod jednym szyldem. bydgoszcz.gazeta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-10)]. 5.09.2014

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]