Gekon płaczący

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gekon płaczący
Lepidodactylus lugubris[1]
(Duméril & Bibron, 1836)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady

Rząd

łuskonośne

(bez rangi) Gekkota
Rodzina

gekonowate

Podrodzina

Gekkoninae

Rodzaj

Lepidodactylus

Gatunek

gekon płaczący

Synonimy
  • Platydactylus Lugubris Duméril & Bibron, 1836[2]
  • Amydosaurus lugubris (Duméril & Bibron, 1836)[2]
  • Gecko lugubris (Duméril & Bibron, 1836)[2]
  • Peripia lugubris (Duméril & Bibron, 1836)[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Gekon płaczący (Lepidodactylus lugubris) – gatunek jaszczurki z rodziny gekonowatych (Gekkonidae).

Opis[edytuj | edytuj kod]

Jeden z najmniejszych występujących gekonów. Bardzo drobna budowa ciała. Ogon walcowaty, stanowi połowę całkowitej długości ciała. Głowa spłaszczona, kształtu trójkąta. Oczy żółte z pionową źrenicą, bez powiek. Po bokach głowy biegną ciemniejsze paski. Na grzbiecie i ogonie posiada charakterystyczny, ciemny wzór o kształcie zygzakowatych linii. Palce wyposażone w przylgi (lamelle) zakończone pazurkami.

Rozmiary
Dorasta do 10 cm
Pokarm
Zwierzęcy (niewielkie świerszcze, karaczany, muszki)
Aktywność
Jaszczurka aktywna w nocy
Dymorfizm płciowy
Praktycznie niewidoczny, w handlu znajdują się tylko samice. Te gekony rozmnażają się partenogenetycznie. Samce tego gatunku występują bardzo rzadko i najprawdopodobniej są bezpłodne i ignorowane przez samice.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Spotykany na dużym obszarze. Zamieszkuje m.in. Mjanmę (Birmę), zachodnią Malezję, Wietnam, Japonię (Riukiu, Bonin), Indonezję (m.in. Borneo, Celebes, Lombok, Halmahera), Sri Lankę (Cejlon), Filipiny, Nową Zelandię, Nową Gwineę, Archipelag Bismarcka, Wyspy Salomona, wyspy Fidżi, Indie (m.in. Andamany), Nową Kaledonię, Wyspy Lojalności, Samoa, Guam, północno-wschodnią część Australii (m.in. Queensland). Introdukowany do Panamy, Chile, Kostaryki, Meksyku, Nikaragui, Kolumbii, USA (Hawaje), Ekwadoru (wyspy Galapagos). W środowisku naturalnym najczęściej zamieszkuje drzewa lasów deszczowych, palmy, w pobliżu siedzib ludzkich, w komórkach, na strychach, często wewnątrz domów.

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Gekon jest płochliwy i nieufny w stosunku do ludzi. W naturze prowadzi stadny tryb życia (w terrarium najlepiej trzymać co najmniej 4 osobniki). Podczas hodowli po czasie są w stanie przyzwyczaić się do opiekuna. Mają bardzo drobną budowę ciała, więc branie go na rękę nie jest rozsądne. Potrafią bardzo szybko biegać i dość daleko skakać, przez co schwytanie może być kłopotliwe.

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

W naturze żywią się głównie owadami. Podczas hodowli warto jak najobficiej urozmaicać pokarm (np. koniki polne, ćmy, muchy). Trzeba pamiętać, że owady z odłowu mogą przenosić pasożyty, grzyby czy roztocza. Owady, jakie mu podajemy, nie mogą być zbyt wielkie i nie mogą posiadać zbyt twardego chitynowego pancerza.

Terrarium[edytuj | edytuj kod]

Terrarium najlepiej typu wertykalnego (wysokie) ze względu na wspinaczkę. Wentylowane. Optymalne wymiary dla dwóch osobników 30/30/40 cm (długość/szerokość/wysokość), im większe, tym bardziej komfortowo będą się czuły. Przynajmniej jedna, a najlepiej wszystkie ściany z korka. Obowiązkowo mata grzewcza lub kamienie podgrzewane. Jako podłoże najlepiej stosować włókno kokosowe (nie może to być piasek). Ważne jest, by posiadało co najmniej kilka kryjówek. Jest to zwierzę towarzyskie, więc w terrarium powinny znajdować się przynajmniej 2 osobniki.

Oświetlenie
Najlepiej stosować promiennik podczerwieni (15W), zależnie od wielkości terrarium. Lampy UVB nie są wymagane.
Temperatura
25–30 °C (noc 22–25 °C).
Wilgotność powietrza
Na poziomie 80% (2 razy dziennie lub częściej zwilżamy terrarium).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lepidodactylus lugubris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d P. Uetz, J. Hallermann, Lepidodactylus lugubris, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2023-12-28].
  3. Lepidodactylus lugubris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]