George Martin (producent)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 22:18, 17 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
George Martin
Ilustracja
sir George Martin (2007)
Imię i nazwisko

George Henry Martin

Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1926
Londyn

Data i miejsce śmierci

8 marca 2016
Wiltshire

Instrumenty

fortepian, instrumenty klawiszowe, obój

Gatunki

rock, muzyka poważna

Zawód

producent muzyczny, kompozytor

Aktywność

1950-2006

Powiązania

The Beatles, America

George Henry Martin (ur. 3 stycznia 1926 w Londynie, zm. 8 marca 2016[1]) – brytyjski producent muzyczny, kompozytor, dyrygent, muzyk i aranżer. Był producentem i aranżerem większości nagrań zespołu The Beatles; ze względu na istotny wpływ na ostateczną postać twórczości zespołu, bywa nazywany „piątym Beatlesem”. Jest ojcem producenta Gilesa Martina.

Życiorys

W latach 1943-1947 George Martin służył w brytyjskim lotnictwie marynarki wojennej (Fleet Air Arm), w stopniu oficerskim[2]. Ukończył następnie londyńską szkołę muzyczną Guildhall School of Music, po czym pracował jako muzyk – oboista[2].

Pracę jako producent rozpoczął w latach pięćdziesiątych w wytwórni Parlophone – oddziale EMI, zajmującym się muzyką poważną. W 1955 został dyrektorem Parlophone[2]. Przygodę z zespołem The Beatles rozpoczął w roku 1962, po przesłuchaniu taśm odrzuconych przez Decca Records (do dziś decyzja firmy jest nazywana największą pomyłką w historii fonografii), kiedy to kierownictwo EMI wyczuło interes w rozwijającym się rynku muzyki popularnej i podpisał z zespołem kontrakt.

Wiele z jego pomysłów studyjnych zostało z powodzeniem wykorzystane w utworach The Beatles (orkiestracje jak te w „A Day in the Life”, „Eleanor Rigby”, „Yesterday”), tricki (łączenie dwóch różniących się tempem i tonacją wersji „Strawberry Fields Forever”, muzyka „cyrkowa” w „Being for the Benefit of Mr. Kite!”), efekty (głos syreny policyjnego radiowozu w „I Am the Walrus”) i wiele innych.

W wielu utworach Beatlesów grał także na różnych instrumentach (pianino, trąbka, fortepian) oraz dyrygował orkiestrą.

Jest także autorem ścieżki muzycznej do filmu Żółta łódź podwodna (muzyka z tego filmu jest dostępna na oryginalnej, wydanej w 1968 roku płycie Yellow Submarine (cała druga strona wydawnictwa).

Współpracował również z brytyjskim zespołem Ultravox, z którym wyprodukował w 1982 album Quartet.

W 1998 roku wydał płytę In My Life zawierającą 14 piosenek The Beatles w wykonaniu różnych artystów (m.in. Robin Williams, Jim Carrey, Bobby McFerrin, Jeff Beck, Céline Dion, Billy Connolly, Sean Connery, Phil Collins)[3].

W 1999 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[4].

W 2006 ukazała się płyta Love zespołu The Beatles, której Martin wraz z synem Gilesem był producentem i koordynatorem.

W 1988 roku za zasługi dla przemysłu muzycznego George Martin został komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE), a w 1996 otrzymał tytuł szlachecki (rycerski) Sir[2].

Dyskografia

  • A Hard Day's Night: Instrumental Versions of the Motion Picture Score (1964)
  • Off the Beatle Track (1964)
  • Help! (1965)
  • George Martin Instrumentally Salutes The Beatle Girls (1966)
  • Live and Let Die (1973)
  • In My Life (1998)
  • Produced by George Martin (2001)
  • The Family Way (2003)

Przypisy

  1. Allan Kozinn: George Martin, Redefining Producer Who Guided the Beatles, Dies at 90. nytimes.com, 2016-03-09. [dostęp 2016-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (ang.).
  2. a b c d sir George Martin – Biography w serwisie WME
  3. George martin In My Life. allmusic.com. [dostęp 2016-03-09]. (ang.).
  4. George Martin: inducted in 1999. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).