George Phipps

George Phipps

Data i miejsce urodzenia	23 lipca 1819 Londyn
Data i miejsce śmierci	3 kwietnia 1890 Brighton
Gubernator Wiktorii
Okres	od 29 kwietnia 1879 do 18 kwietnia 1884
Poprzednik	George Bowen
Następca	Henry Loch
Gubernator Nowej Zelandii
Okres	od 3 grudnia 1874 do 21 lutego 1879
Poprzednik	James Fergusson
Następca	Hercules Robinson
Gubernator Queenslandu
Okres	od 12 sierpnia 1871 do 12 listopada 1874
Poprzednik	Samuel Blackall
Następca	William Cairns

George Phipps (ur. 23 lipca 1819 w Londynie, zm. 3 kwietnia 1890 w Brighton) – brytyjski arystokrata, 2. markiz Normanby (lord Normanby), polityk i administrator kolonialny, członek Partii Liberalnej. Dwukrotny członek Izby Gmin, a później dziedziczny członek Izby Lordów. W latach 1858-1884 zajmował stanowiska gubernatorskie w koloniach brytyjskich w Kanadzie, Australii i Nowej Zelandii.

Życiorys

Pochodzenie i młodość

Pochodził z rodziny o bogatych tradycjach politycznych. Jego dziadkiem był 1. hrabia Mulgrave, zaś ojcem 1. markiz Normanby, dla którego był jedynym dzieckiem. W młodości służył w British Army. Opuścił wojsko jako oficer w stopniu porucznika. Zgodnie z powszechną wówczas praktyką brytyjskich rodzin arystokratycznych, od 1831 używał na zasadach grzecznościowych niższych tytułów swego ojca: początkowo wicehrabiego Normanby, a od 1838 hrabiego Mulgrave.

Kariera polityczna

W 1847 został po raz pierwszy wybrany do Izby Gmin w barwach Partii Liberalnej. W 1851 opuścił parlament, lecz już rok później powrócił tam na kolejną, pięcioletnią kadencję. W latach 1851-1852 był kontrolerem Dworu Królewskiego. W 1853 został mianowany skarbnikiem Dworu Królewskiego i pozostawał na tym stanowisku przez pięć lat. W 1858 otrzymał swój pierwszy urząd w koloniach, którym było stanowisko gubernatora Nowej Szkocji. W 1863 powrócił do Anglii i jeszcze w tym samym roku odziedziczył po zmarłym ojcu tytuł markiza Normanby oraz miejsce w Izbie Lordów. W ciągu kolejnych trzech lat pozostawał aktywny w izbie wyższej parlamentu, a jednocześnie pełnił urzędy honorowe na dworze królewskim.

Administrator kolonialny

W 1871 powrócił do służby kolonialnej jako gubernator Queenslandu. W 1874 został przeniesiony na stanowisko gubernatora Nowej Zelandii. Zwieńczeniem jego pracy na Antypodach był urząd gubernatora Wiktorii, który pełnił w latach 1879-1884.

Emerytura i śmierć

W 1885, wkrótce po powrocie do Anglii, owdowiał, sam zresztą również miał coraz poważniejsze kłopoty zdrowotne. W latach 1887-1888 już jako osoba prywatna znów przebywał w Australii, gdzie na stałe postanowił osiedlić się jeden z jego synów. W 1888 osiadł w Brighton, gdzie przeżył jeszcze dwa lata. Zmarł w kwietniu 1890 w wieku 70 lat. Tytuł lordowski odziedziczył po nim jego najstarszy syn Constantine, znany odtąd jako 3. markiz Normanby.

Odznaczenia

W 1877 otrzymał Order św. Michała i św. Jerzego najwyższej klasy Rycerz Wielkiego Krzyża. W 1885 uhonorowano go Orderem Łaźni, również najwyższej klasy Rycerz Wielkiego Krzyża.

Bibliografia

• G.C. Bolton: Normanby, second Marquess of (1819–1890). [w:] Australian Dictionary of Biography, vol. 5 [on-line]. Australian National University, 1974. [dostęp 2014-01-31]. (ang.).