Georgi Iwanow (kosmonauta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Georgi Iwanow
Георги Иванов
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Georgi Iwanow Iwanow

Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1940
Łowecz

Narodowość

bułgarska

Łączny czas misji kosmicznych

2 dni

Misje

Sojuz 33

Stopień wojskowy

generał major lotnictwa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Bohater Ludowej Republiki Bułgarii
Order Georgi Dimitrowa (Bułgaria) Order Lenina Medal „Za zasługi w podboju kosmosu”

Georgi Iwanow Iwanow (bułg. Георги Иванов Иванов, ur. 2 lipca 1940 w Łoweczu) – generał major lotnictwa i pierwszy bułgarski kosmonauta.

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

W 1954 zakończył naukę w technikum. Po odbytym w 1956 kursie zdobył kwalifikacje pilota szybowcowego oraz spadochroniarza. W 1964 został absolwentem w wojskowej akademii lotniczej im. Georgi Benkowskiego w Dolnej Metropolia. W latach 1965–1967 był instruktorem na tej uczelni. W 1968 został dowódcą eskadry obrony powietrznej. Od 1975 do 1978 był dowódcą eskadry w jednym z pułków lotniczych.

Kariera kosmonauty[edytuj | edytuj kod]

W 1977 został jednym z dwóch kandydatów do radziecko-bułgarskiego lotu w kosmos, realizowanego w ramach programu Interkosmos. Drugim pilotem wybranym przez komisję kwalifikacyjną był Aleksandyr Aleksandrow. Obaj w marcu 1978 rozpoczęli szkolenie w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina. Później wyznaczono go do podstawowej załogi planowanego lotu. Na dowódcę Sojuza 33 wyznaczono doświadczonego cywilnego kosmonautę Nikołaja Rukawisznikowa. Tuż przed startem, pod naciskiem strony radzieckiej, zmienił nazwisko z Kakałow na Iwanow.

W kosmos wystartował 10 kwietnia 1979. Następnego dnia miało dojść do połączenia Sojuza 33 ze stacją kosmiczną Salut 6, na której pracowała stała załoga Władimir Lachow i Walerij Riumin. Podczas operacji zbliżania Sojuza do stacji okazało się, że jego prędkość jest wyższa niż dopuszczalna. Przyczyną była awaria głównego silnik statku kosmicznego, co wykluczało możliwość przycumowania do Saluta. Lądowanie przy użyciu silnika rezerwowego również obfitowało w szereg awaryjnych sytuacji. Kosmonauci 12 kwietnia powrócili na Ziemię po torze balistycznym, doświadczając przeciążeń sięgających 10 g. Kapsuła Sojuza 33 osiadła około 300 km SE od Dżezkazganu.

Dalsza kariera[edytuj | edytuj kod]

Po powrocie do Bułgarii kontynuował służbę wojskową. Był inspektorem w siłach powietrznych Bułgarii. Latał na myśliwcu MiG-21. W 1984 po obronie pracy został kandydatem nauk fizycznych. W 1986 wziął udział w kolejnym naborze bułgarskich kosmonautów, ale bez powodzenia. Nie został zakwalifikowany nawet do grupy półfinalistów. Powiodło się natomiast jego dublerowi. Aleksandyr Aleksandrow w 1988 wziął udział w 10-dniowym locie statku Sojuz TM-4. W 1995 zarządzał własną niewielką firmą lotniczą. Obecnie jest menedżerem własnego przedsiębiorstwa lotniczego „Air Sofia”.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Nagrodzony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego i medalem „Złotej Gwiazdy”. Posiada również tytuł Bohatera Bułgarii i order Georgi Dimitrowa.

Dekretem Prezydenta Federacji Rosyjskiej Dmitrija Miedwiediewa, № 435 z 12 kwietnia 2011, został odznaczony Medalem „Za zasługi w podboju kosmosu”[1].

Wykaz lotów[edytuj | edytuj kod]

Loty kosmiczne, w których uczestniczył Georgi I. Iwanow.
Data startu Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania
1 10 kwietnia 1979 12 kwietnia 1979 Sojuz 33 Kosmonauta-badacz 1 dzień 23 godziny 1 minuta i 6 sekund.
Łączny czas spędzony w kosmosie – 1 dzień 23 godziny 1 minuta i 6 sekund.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]