Gerard Bieniek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gerard Bieniek
Data i miejsce urodzenia

13 października 1941
Kielcza

Data i miejsce śmierci

21 lipca 2011
Warszawa

Zawód, zajęcie

prawnik

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Stanowisko

sędzia Sądu Najwyższego (1985–2010)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Gerard Bieniek (ur. 13 października 1941 w Kielczy, zm. 21 lipca 2011 w Warszawie) – polski prawnik, cywilista, sędzia Sądu Najwyższego, autor licznych publikacji prawniczych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1964 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1974 na tej samej uczelni uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie pracy Roszczenia regresowe zakładu pracy wobec pracownika napisanej pod kierunkiem Jana Jończyka[1]. Był aplikantem w Sądzie Wojewódzkim w Opolu, orzekał jako asesor w sądach powiatowych w Opolu i w Raciborzu. W 1967 uzyskał nominację sędziowską, pracował w sądach powiatowych w Opolu i Koźlu. W 1973 został sędzią Sądu Wojewódzkiego w Opolu, a rok później objął delegację w Ministerstwa Sprawiedliwości, zajmując się kwestiami wizytacji w Departamencie Spraw Cywilnych. W 1985 powołany na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego. Przez 25 lat orzekał w Izbie Cywilnej SN, przechodząc w 2010 w stan spoczynku.

Od 1996 do 2010 był członkiem Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego. Specjalizował się w prawie rzeczowym i prawie zobowiązań. Był autorem, współautorem i redaktorem licznych publikacji naukowych, wśród nich wielokrotnie wznawianych komentarzy do kodeksu cywilnego oraz ustaw regulujących gospodarkę nieruchomościami i własność lokali. Wchodził w skład redakcji różnych periodyków prawniczych.

Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1978), Krzyżem Kawalerskim (1984) i Komandorskim (2011)[2] Orderu Odrodzenia Polski.

Pochowany na cmentarzu parafialnym w Kielczy[3].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Aktualne problemy prawa pracy w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego, Oficyna Wydawnicza OPO, Bydgoszcz 1992
  • Aport w spółce na tle orzecznictwa Sądu Najwyższego, Zachodnie Centrum Organizacji, Zielona Góra 1993
  • Funkcjonowanie organów samorządu załogi w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego, Oficyna Wydawnicza OPO, Bydgoszcz 1992
  • Kodeks postępowania cywilnego: komentarz (współautor), C.H. Beck, Warszawa 2001, 2010
  • Kodeks pracy: komentarz (współautor), Wyd. Prawnicze, Warszawa 1977
  • Komentarz do kodeksu cywilnego. Ks. 3, Zobowiązania (red.), Wyd. Prawnicze/Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa od 1996 (wielokrotnie wznawiane)
  • Komentarz do ustawy o gospodarce nieruchomościami (red.), Zachodnie Centrum Organizacji, Zielona Góra 2000.
  • Nieruchomości: problematyka prawna, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa od 2004 (wielokrotnie wznawiane)
  • Odpowiedzialność cywilna za wypadki drogowe, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2007, 2011
  • Postępowanie sądowe w sprawach gospodarczych (współautor), C.H. Beck, Warszawa 2007
  • Prawo gospodarcze w orzecznictwie Sądu Najwyższego, TNOiK, Warszawa 1994
  • Prawo obrotu nieruchomościami (współautor), C.H. Beck, Warszawa od 1995 (wielokrotnie wznawiane)
  • Reprezentacja Skarbu Państwa i jednostek samorządu terytorialnego, LexisNexis Polska, Warszawa 2010
  • Reprezentacja Skarbu Państwa i jednostek samorządu terytorialnego w postępowaniu cywilnym, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa od 2002 (wielokrotnie wznawiane)
  • Spółki w orzecznictwie Sądu Najwyższego, Oficyna Wydawnicza OPO, Bydgoszcz 1993
  • Ustawa o gospodarce nieruchomościami: komentarz (red.), Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa od 2005 (wielokrotnie wznawiane)
  • Ustawa o własności lokali: komentarz, C.H. Beck, Warszawa 1998, 2000
  • Własność lokali: komentarz, C.H. Beck, Warszawa od 2003 (wielokrotnie wznawiane)[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]