Gerard López

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gerard López
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Gerard López Segú

Data i miejsce urodzenia

12 marca 1979
Granollers

Wzrost

185 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1993–1996 FC Barcelona
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1996–1997 FC Barcelona B 32 (10)
1997–2000 Valencia CF 45 (4)
1998–1999 Deportivo Alavés (wyp.) 29 (7)
2000–2005 FC Barcelona 91 (5)
2005–2007 AS Monaco 13 (1)
2007–2008 Recreativo Huelva 18 (0)
2009–2011 Girona FC 31 (4)
W sumie: 259 (31)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–1998  Hiszpania U-18 9 (5)
1997  Hiszpania U-20 4 (0)
1998–2000  Hiszpania U-21 10 (5)
2000  Hiszpania 6 (2)
1998–2008  Katalonia 6 (2)
W sumie: 35 (14)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2013–2016 Katalonia
2015–2018 FC Barcelona B
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Gerard, właśc. Gerard López Segú (ur. 12 marca 1979 w Granollers) – hiszpański trener i piłkarz, grający na pozycji środkowego pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Gerard pochodzi z Katalonii i w młodym wieku podjął treningi w szkółce piłkarskiej FC Barcelona. Grał w drużynach juniorskich, a w 1996 roku został przesunięty do drużyny B, w której był podstawowym i zdobył 10 goli w sezonie w rozgrywkach Segunda División. Barcelona B spadła jednak do Segunda División B. W 1997 roku zawodnik trafił do Valencii. 31 sierpnia zadebiutował w jej barwach w Primera División w przegranym 1:2 wyjazdowym meczu z RCD Mallorca. W Valencii nie miał jednak miejsca w składzie i był rezerwowym. Latem 1998 wypożyczono go do Deportivo Alavés (debiut: 29 sierpnia w zremisowanym 0:0 meczu z Realem Betis). W Deportivo stał się jednak czołowym zawodnikiem. Zdobył 7 goli i pomógł drużynie w utrzymaniu w Primera División. Po sezonie wrócił do Valencii i stał się jej podstawowym zawodnikiem tworząc linię pomocy z Franciskiem Farinosem, Gaizką Mendietą i Argentyńczykiem Kilym Gonzalezem. Z Valencią dotarł do finału Ligi Mistrzów, jednak hiszpański klub przegrał w nim 0:3 z Realem Madryt. W lidze natomiast zespół zajął 3. pozycję.

W 2000 roku Gerard przeszedł do zespołu Barcelony, wracając tym samym do stolicy Katalonii po 3 latach. W jej barwach swój pierwszy mecz zaliczył 9 września przeciwko Málaga CF, a Blaugrana wygrała w nim 2:1. W Barcelonie Gerard jednak nie zawsze występował w pierwszym składzie, a na pozycji środkowego pomocnika grali wówczas w FC Barcelona tacy zawodnicy jak Xavi, Josep Guardiola, Phillip Cocu, Mendieta, Edgar Davids czy Andrés Iniesta. Za czasów gry w tym klubie Gerard rozegrał 91 spotkań przez 5 lat i zdobył 4 gole. W 2004 roku został wicemistrzem Hiszpanii, a w 2005 wywalczył swój jedyny, jak dotąd, tytuł mistrza kraju.

W lipcu 2005 na zasadzie wolnego transferu Gerard trafił do francuskiego AS Monaco. W Ligue 1 zadebiutował 14 sierpnia w wygranym 2:1 wyjazdowym meczu z RC Strasbourg. Z Monaco nie osiągnął jednak większych sukcesów, a na skutek urazów i kontuzji rozegrał przez dwa sezony tylko 13 spotkań, w których zdobył jedną bramkę.

W 2007 roku Gerard wrócił do Hiszpanii i został piłkarzem Recreativo Huelva. 22 września zadebiutował w nim w meczu z Espanyolem (2:1).

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1996/97 FC Barcelona B Hiszpania  Segunda División 31 10
1997/98 Valencia CF Hiszpania  Primera División 11 0
1998/99 Deportivo Alavés Hiszpania  Primera División 29 7
1999/00 Valencia CF Hiszpania  Primera División 33 4
2000/01 FC Barcelona Hiszpania  Primera División 24 2
2001/02 FC Barcelona Hiszpania  Primera División 15 0
2002/03 FC Barcelona Hiszpania  Primera División 21 0
2003/04 FC Barcelona Hiszpania  Primera División 19 1
2004/05 FC Barcelona Hiszpania  Primera División 13 2
2005/06 AS Monaco Francja  Ligue 1 7 0
2006/07 AS Monaco Francja  Ligue 1 6 1
2007/08 Recreativo Huelva Hiszpania  Primera División 18 0
2008/09 Girona FC Hiszpania  Segunda División 5 4
2009/10 Girona FC Hiszpania  Segunda División 21 0
2010/11 Girona FC Hiszpania  Segunda División 4 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Hiszpanii Gerard zadebiutował 3 czerwca 2000 roku w zremisowanym 1:1 spotkaniu ze Szwecją. W tym samym roku został powołany przez José Antonio Camacho do kadry na Euro 2000. Tam wystąpił tylko w ćwierćfinale z Francją, przegranym przez Hiszpanów 1:2. Od listopada 2000 znajduje się poza kadrą narodową, w której rozegrał 6 meczów i strzelił 2 gole.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]