Geszaw

Geszaw (Geschaw, Geschkaw) – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

Na tarczy dzielonej w krzyż w polu pierwszym, błękitnym, czapla srebrna w lewo, z prawą nogą uniesioną, z lewą przykuta łańcuchem srebrnym to takiegoż kawałka marmuru, na którym stoi; w polu drugim, złotym, ramię zbrojne wyłaniające się z obłoku błękitnego; w polu trzecim, błękitnym, czapla jak w pierwszym, zwrócona w prawo; w polu czwartym ramię jak w drugim, w lewo.

Na hełmie w koronie, klejnot – czapla srebrna, z uniesioną prawą nogą, z koroną złotą na szyi.

Labry – błękitne, podbite złotem.

Juliusz Karol Ostrowski opisuje odmianę tego herbu, nazwaną Geszaw II, w której ptak trzyma w prawej łapie kamień, ramię nie jest zbrojne i ma kawałek rękawa, brak też obłoku, zaś w klejnocie jest głowa ptaka z szyją, wyłaniająca się z kubełka, między dwoma skrzydłami. Ostrowski pisze, że rysunek taki przytacza Kasper Niesiecki, opisując jednak herb jak powyżej. Józef Szymański pisze, że informacja o labrach pochodzi z dokumentu z 1570, oraz że ramię zbrojne to udostojnienie pochodzące od Zygmunta Augusta (zob. Pogonia).

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany 19 marca 1555 Kacprowi Geschawowi i 1 sierpnia 1570 Bartłomiejowi Geschkawowi z Chojnic. Juliusz Karol Ostrowski pisze, że Zygmunt Jeżewski herbu Jastrzębiec utraciwszy rodzinny majątek osiadł w Prusach. Kacper był jego synem. Paweł Dudziński pisze, że herb Kacpra nawiązywał barwami pól do utraconego Jastrzębca ojca.

Herbowni

Gecewicz, Geszaw – Geschaw – Geschkaw, Giec.

Bibliografia

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.brak strony w książce

Linki zewnętrzne

• Szablon:Herbarz
• Herb Geszaw w serwisie Genealogia dynastyczna