Getto w Mizoczu
Getto w Mizoczu – utworzone w marcu 1942 roku getto w mieście Mizocz, znajdującym się na okupowanym przez wojska niemieckie terenie II Rzeczypospolitej (obecnie Ukraina).
Na terenie wydzielonej i przeznaczonej do skoncentrowania ludności żydowskiej części miasta umieszczonych zostało ok. 1700 osób[1][2]. W okolicach 13 października niemiecka policja i ukraińskie oddziały pomocnicze przystąpili do likwidacji getta. Podczas akcji likwidacyjnej napotkali opór ze strony podziemnej organizacji żydowskiej[1]. Bojownicy bronili się wystarczająco długo, by umożliwić części mieszkańców ukrycie się lub ucieczkę z terenu getta. Większość uciekinierów została schwytana, wywieziona do wąwozu znajdującego się na południe od miasta Równe i rozstrzelana[2]. Budynki znajdujące się na terenie getta zostały spalone. Część osób, którym udało się uciec do lasów, przyłączyła się do tamtejszych oddziałów partyzanckich[2].
Podczas akcji likwidacyjnej wykonane zostały zdjęcia, na których widać masakrę ludności żydowskiej. Fotografie przedstawiają m.in. nagie kobiety czekające w kolejce na rozstrzelanie, oraz policjantów dobijających z broni palnej ludzi, leżących w zbiorowych mogiłach[3]. Zdjęcia będące dowodami tej zbrodni ludobójstwa zobaczyć można w archiwum United States Holocaust Memorial Museum w Waszyngtonie.