Giambattista Rubini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giambattista Rubini
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

1642
Wenecja

Data i miejsce śmierci

17 lutego 1707
Rzym

Biskup Vicenzy
Okres sprawowania

1684-1702

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania

1689-1691

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

19 sierpnia 1683

Sakra biskupia

21 maja 1684

Kreacja kardynalska

13 lutego 1690
Aleksander VIII

Kościół tytularny

S. Lorenzo in Panisperna
S. Marco

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 maja 1684

Konsekrator

Alessandro Crescenzi

Współkonsekratorzy

Pier Antonio Capobianco
Francesco Maria Giannotti

Giambattista Rubini (ur. w 1642 w Wenecji, zm. 17 lutego 1707 w Rzymie) – włoski kardynał[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Donato Rubiniego i Cristiny Medici, krewnym papieża Aleksandra VIII[1]. W młodości studiował na Uniwersytecie w Padwie, gdzie obronił doktorat utroque iure[1]. Następnie pracował jako referendarz Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i był gubernatorem kilku miast m.in. Spoleto i Viterbo[1]. 19 sierpnia 1683 przyjął święcenia diakonatu, a dwa dni później prezbiteratu[2]. 15 maja 1694 został wybrany biskupem Vicenzy, z czego zrezygnował 25 marca 1702[2]. 13 lutego 1690 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Lorenzo in Panisperna[2]. Od stycznia 1703 do stycznia 1704 pełnił rolę kamerlinga Kolegium Kardynałów[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Rubini, Giambattista. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-09-10]. (ang.).
  2. a b c Giambattista Cardinal Rubini. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-09-10]. (ang.).