Giancarlo Bergamini
| Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1926 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 lutego 2020 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Giancarlo Bergamini (ur. 2 sierpnia 1926 w Mediolanie[1], zm. 4 lutego 2020[2] w Lanzo d’Intelvi) – włoski florecista, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku Włosi w składzie: Edoardo Mangiarotti, Manlio Di Rosa, Giancarlo Bergamini, Antonio Spallino, Giorgio Pellini i Renzo Nostini zdobyli srebrny medal w zawodach drużynowych. W rywalizacji indywidualnej był ósmy. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Melbourne wspólnie z Edoardo Mangiarottim, Manlio Di Rosą, Antonio Spallino, Luigim Carpanedą i Vittorio Lucarellim zwyciężył drużynowo. W zawodach indywidualnych zdobył srebrny medal, w rundzie finałowej najlepszy był Francuz Christian d’Oriola, natomiast Bergamini uzyskał taki sam wynik jak Antonio Spallino. W barażu o srebrny medal Bergamini zwyciężył 5:4[3].
Podczas mistrzostw świata w Lizbonie w 1947 roku razem z Manlio Di Rosą, Giuliano Nostinim, Renzo Nostinim, Giorgio Pellinim i Saverio Ragno zdobył srebrny medal w turnieju drużynowym. W tej samej konkurencji zdobywał też złote medale na mistrzostwach świata w Luksemburgu (1954) i mistrzostwach świata w Rzymie (1955), srebrne na mistrzostwach świata w Sztokholmie (1951) i mistrzostwach świata w Brukseli (1953) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Paryżu (1957) i mistrzostwach świata w Filadelfii (1958). Zdobył również dwa medale w zawodach indywidualnych: złoty na MŚ 1958 i brązowy na MŚ 1954 (za Christianem d’Oriolą i Edoardo Mangiarottim)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ sports-reference. [dostęp 2011-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-10)].
- ↑ Lanzo Intelvi: l’ultima “stoccata” del mito Giancarlo Bergamini [online], www.laprovinciadicomo.it [dostęp 2020-02-11] (wł.).
- ↑ Olympedia – 1956 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-10-27].
- ↑ Fechten – Weltmeisterschaften (Herren – Degen) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-10-27] (niem.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Olympedia – Giancarlo Bergamini. olympedia.org. [dostęp 2023-10-27]. (ang.).
