Giennadij Morozow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giennadij Morozow
Pełne imię i nazwisko

Giennadij Władimirowicz Morozow

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1962
Moskwa

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1980–1986 Spartak Moskwa 155 (2)
1987–1988 Dinamo Moskwa 40 (1)
1989–1990 Spartak Moskwa 41 (1)
W sumie: 236 (4)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1985–1986  ZSRR 10 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2005 Spartak Czelabińsk
2006 Spartak Niżny Nowogród
2008 FK Ryga
2008 Dinamo Barnauł
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Giennadij Władimirowicz Morozow (ur. 30 grudnia 1962 w Moskwie) – piłkarz rosyjski grający na pozycji obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Morozow pochodzi z Moskwy, a karierę piłkarską rozpoczął w Spartaku Moskwa. W sezonie 1980 zadebiutował w pierwszej lidze radzieckiej. Początkowo był rezerwowym w Spartaku, ale już od sezonu 1982 był podstawowym obrońcą w zespole. W 1981 roku wywalczył ze Spartakiem wicemistrzostwo Związku Radzieckiego, a w latach 1983-1985 powtórzył te sukcesy.

W 1987 roku Morozow przeszedł ze Spartaka do innego moskiewskiego klubu, Dynama. Piłkarzem Dynama był przez dwa lata, ale nie osiągnął z tym klubem znaczących sukcesów.

W 1989 roku Morozow wrócił do Spartaka, w którym grał jeszcze przez dwa kolejne lata. W sezonie 1989 wywalczył ze Spartakiem swój pierwszy i jedyny w karierze tytuł mistrzowski. W 1990 roku zakończył piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1980 Spartak Moskwa ZSRR  I liga 9 1
1981 Spartak Moskwa ZSRR  I liga 14 0
1982 Spartak Moskwa ZSRR  I liga 27 0
1983 Spartak Moskwa ZSRR  I liga 30 0
1984 Spartak Moskwa ZSRR  I liga 31 0
1985 Spartak Moskwa ZSRR  I liga 31 1
1986 Spartak Moskwa ZSRR  I liga 13 0
1987 Dinamo Moskwa ZSRR  I liga 15 1
1988 Dinamo Moskwa ZSRR  I liga 25 0
1989 Spartak Moskwa ZSRR  I liga 25 1
1990 Spartak Moskwa ZSRR  I liga 16 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Związku Radzieckiego Morozow zadebiutował 7 sierpnia 1985 roku w wygranym 2:0 towarzyskim meczu z Rumunią. W 1986 roku został powołany przez selekcjonera Walerego Łobanowskiego do kadry na Mistrzostwa Świata w Meksyku. Tam rozegrał jedno spotkanie, wygrane 2:0 z Kanadą, które było zarazem jego ostatnim w reprezentacji. W kadrze ZSRR wystąpił łącznie 10 razy.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Morozow został trenerem. Prowadził takie zespoły jak Spartak Czelabińsk, przemianowany potem na Spartak Niżny Nowogród, łotewski FK Rīga oraz Dinamo Barnauł.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]