Gieorgij Radiecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gieorgij Iwanowicz Radiecki, ros. Георгий Иванович Радецкий (ur.1922 w Rydze, zm. 1999 w Wilnie) − rosyjski duchowny prawosławny

Ukończył gimnazjum im. w Rydze. Po ataku wojsk niemieckich na ZSRR 22 czerwca 1941, pozostał w mieście. W ramach Pskowskiej Misji Prawosławnej służył jako organista i tłumacz we wsi Wielje, a ponadto w cerkwi Pokrowskiej w Opoczce, cerkwi Uspienskiej we wsi Swiatyje Gory, chramie Zmartwychwstania Pańskiego we wsi Woroniczi i cerkwi Nikolskiej we wsi Siniaja Nikoła. W 1944 ukończył pastersko-teologiczne kursy w okupowanym Wilnie, po czym został diakonem. Po odzyskaniu miasta przez Armię Czerwoną został aresztowany jesienią 1944. Po procesie skazano go w poł. stycznia 1945 na karę 15 lat łagrów. Odbywał ją w obozie w rejonie Omska. W 1956 w wyniku amnestii wyszedł na wolność. Wyświęcono go na jereja, po czym posługiwał w cerkwi Prieobrażenskiej we wsi Rudomina w rejonie Wilna. Pełnił też funkcję lekarza.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Golikow, S. Fomin, Кровью убеленные. Мученики и исповедники Северо-Запада России и Прибалтики (1940-1955). Мартиролог православных священнослужителей Латвии, репрессированных в 1940-1952 гг., 1999
  • Синодик гонимых, умученных, в узах невинно пострадавших православных священно-церковнослужителей и мирян Санкт-Петербургской епархии: XX столетие, 1999