Giewoncka Przełęcz
 Od lewej: Mały Giewont, Giewoncka Przełęcz i Wielki Giewont | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
1680 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′00,3″N 19°55′45,0″E/49,250083 19,929167
| |
Giewoncka Przełęcz – znajdująca się na wysokości 1680 m n.p.m. przełęcz w masywie Giewontu pomiędzy Wielkim Giewontem (1894 m n.p.m.) i Małym Giewontem (1728 m n.p.m.) w Tatrach Zachodnich[1][2]. Jest to szeroka, skalisto-trawiasta przełęcz zbudowana z wapieni kredowych, na których leżą wapienie i dolomity środkowego triasu płaszczowiny Giewontu[3]. Od jej północnej strony opada do Małej Dolinki wielki Żleb Kirkora. Cieszy się on złą sławą, ponieważ ginie w nim wielu turystów, którzy zbaczają ze szlaku celem skrócenia sobie drogi z Giewontu. Do 2003 r. zginęło w ten sposób ponad 20 osób[4]. Południowe stoki spod przełęczy opadają do górnej części Doliny Małej Łąki[1].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– południowym stokiem, tuż poniżej Giewonckiej Przełęczy prowadzi czerwony szlak z Doliny Strążyskiej przez Przełęcz w Grzybowcu i Grzybowiec na Giewont.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.